Ölüme Beş Kala

mektuplar çoğaldı kapımda senden gelen mektuplar yalnız kaldım bu hayatta senden gelen bu bana
tanrı bıyerlerde unutmus olsada bu aşkı ben unutmuycam sadece seni seni düşüncem yıpranıcam yaşlanıcam belkide bir sokak kenarında bir çöpte bulcaklar beni açlıktan ölmüş elimde senin fotografın

her gördüğümde seni aşk diycem aşk işte bu,bu bana o aşkı yaşatan kadın tek bildiğim sen olcan yazdığım bütün şiirler sen olcan sadece seni düşüncem okudugum her masalda her şiirde seni arıycam .hayallerımde seni arıycam heryerde seni arıycam kendimi tekrarlıycam hergün tekrar tekrar aşık olucam sana

ölüm yaklaşana dek seni düşüncem korkmuyorum ölmekten çünkü öldüğüm günden sonra beni görmesende unutsanda hep yanında olucam sen farketmesende yanağına bir öpücük kondurcam ozaman işte en mutlu ben olucam eger böyle olucaksa ölürüm sırf bu yüzden ölürüm sırf senin yanında olabilmek için..

işte o an geliyor evde yalnızım kimsesizim bir soukluk geliyor üzerime titriyorum pencereyi örtmek istiyorum ayağı kalkamıyorum gittikçe dahada soğuyor hava benmi üşüyorum yoksa geliyormu o mutlu son ayaklarımda çekilme var dudaklarım kuruyor su içmek istiyorum kalkamıyorum .nefesim kesiliyor aniden gözlerim bir yere tutuklu kalmış ona bakıyorum resmine her baktıgımda gözlerim tatlı bir yaş akıyor ölüyorum yanına geliyorum hep yanında olmak için işte içim içime sığmıyor son kez dudaklarım bir kç cümle kurmak için açılıyor son kez ama son kez artık yanına gelicem artık hep yanında olucam

son cümleler son cümleler dökülüyor dudaklarımdan bu kurumuş dudaklardan
seni seviyorum seni çok seviyorum....

ölüme beş kala şarkısından etkilneip yazılmıştır...