Olur De Gülüm

Bilmem ki, sesinin yankısını istesem, borç verir misin... bakışlarını gecelerime ortak eylesem, kızar mısın.. Demet demet gülüşlerini, hasrete muhtaç ruhuma, demli çay gibi boşaltsam gönlün razı olur mu...
Seni özlemeyi özlemem için, birkaç dakika da olsa beynimden dışarı çıkmanı istesem, katı ruhlu mu olurum.. Yan yana yürümek değil de, seni karşımdan gelirken izlemek istesem, gözlerim önde bakamadan yanında geçsem, haksızlık mı etmiş olurum ki...

Kar yağarken, ikimiz birlikte ağzımızı açıp gelen karlarla susuzluğumuzu gidersek, sonra da gözlerimiz aniden birbirinden kaçarken, şans eseri buluşsa, kırılır mısın... Soğukta soğuyan yanağını, iki parmağımın sırtıyla süzsem, yani açık tabirle; dokunsam, yaptığım kabalığı affeder misin...
Kapşon ve ketenle yüksek potinlerin, renkli şapkan; öylesine sahibiyle bütün ki, hanginiz diğerini değerli kılıyor demek, geçmesin istersin içimden değil mi...

Kurtulmak istiyorum, senden uzakta, yalnız kalma duygusundan.. Ve nikahlamak niyetindeyim, ıslak gözlü renklerle donanmış ruhunu, kendime...
Kadere kalsa, belki bilmemektir gerekli olan, sever mi sevmez mi sevdiğin seni.. Ama kaderi de oyuna getirmeye yemin etsem, bu emelimde yol almam için, destek olur musun..


Kar yığını gibi eriyorum, tükenen bedenimi ılık nefesinle çabucak sona erdir de sana kavuşsam desem akarsu bakışlı gözlerin buna ne der ki... uzun yollarda kendi ayaklarımın sesini duymaktan yoruldum, gel de tut ellerinle, o sıcaklığını vererek ellerimden, olur mu... Bu gün de sensizlik beni hedef tahtası yaptı, bütün benliğimle yok olmadan yetiş desem, gelir misin...

Haydi, gel.. hiç olmazsa mezarıma bir gül dikersin.. başkası da olmaz zaten. mum son ışıklarını geceye damlatıyor, güneş de yeni umutların üzerine doğmak üzere. gidiyorum; çok bekledim...benden bu kadar ıslak gözlüm...eyvallah.


KARŞIYAKA/İZMİR 03:18 07/01/2012