Onda, Senden Bir Parça Var

İstanbul'a uyanıyorum...
Bir bebeğin dünyayla ilk tanışması değil bu, eski bir yaşantıyı hatırlatıyor gibi sokaklar. İstanbul beni nefes nefes içine çekiyor ve ben soludukça havasını burnumu sızlatıyor hasretin.
Boğazdan geçiyorum, martı çığlıkları...
Kışın, denizin balıklarını derinlerinde saklamasından biçare, insanlara sığınıyorlar. Denize düşüp de yılana sarılmak bu olsa gerek.
Değişen hiçbir şey yok buralarda. Diğer şehirlerden tek farkı: Bu şehrin aklıma düşürdüğü sorularve içimdeki bu hüzün.

Ne zaman bir sevda sözü duysam...
Ne zaman ayrılık dese şair...
Ne zaman pişmanım dese bir suçlu,
Ve kırılsa bir kalem...
Telaşla kitabımın sayfalarını karıştırıyorum.
Ve resmine bakıp işte burada diyorum.

Dünyanın kurallarıyla, sevginin kuralsızlığı çakışıyor beynimde. Bütün farkındalıkları bir kenara koyup, aramızdaki ayrımları es geçip, bildiğim tek nakaratı tekrarlıyorum...

Farklı hayatları ortak kıl yaşam.
Yeminim ulaşacak ufka.
Artık her şeyi yıkıp yeniden başlatma.
Bilgeliğini ve erdemliliğini eksik etme benden.
Bak, takatim kalmadı aldatmaya ve aldatılmaya.
Beni aldatma yaşam.
Yorgun vücudumu dingin suya bırakmışken,
Bunlar yalan deme bana.

Sana dokunuyor tenim. Sana da olmuştur... Rüyadasındır ve bunun farkındasındır ama uyanmak istemezsin.
Birazdan sabah olacak ve saat acımasız, gri şehre beni çağıracak. Zaman ilerliyor, dünya gelişiyor,vakit kaybetmemelisin. Toplumsal maskemi takıp ,kendimi evde bırakacağım. Ama o yalnızlıktan korkacak ve peşime düşecek. Ben önde, o arkada... Ve ben ona, o bana kavuşmadığı sürece her şey yarım kalacak. Anlamak istediğin yerinden kopacak hayat.
Sabahın ürpertisi sarıyor içimi...
Biliyorum yanımdaki yastık boş. Yatağın sana ait kısmını da kırıştırıyorum. Ne fayda? Sen yoksun...
Çocuklar yine okul yollarına dökülecek, çiçekler güneşe yüz dönecek. Ben gökkuşağı renginde bir acıya sarınacağım. Dışı dost sevindiren, içi beni yakan bir acıya sarmalanıp güne ağır aksak savrulacağım.İnsanlardan değil, dünyadan değil, paradan puldan değil, benden bu acı... Ve her gün bu acıyı sahiplenip yollara düşen benim.
Şimdi burada olsan, güneşli ama soğuk ocak sabahında yanımda olsan... Ve dokunsan acıma...Çünkü onda senden bir parça var...