Onu sevmekten vazgeçemem

Her şey bu kadar anlamsız mı bu hayatta. Oysaki çocukken her şey ne kadar da güzel görünüyormuş. Pembe diye bildiğimiz bu siyah sevdalar. Anlatırlardı duyardım,filmlerde izler,şarkılarda dinlerdim eski aşkları. Bende hep bir gün ölümüne seveceğim deyip uçsuz bucaksız hayaller kurardım. Çocukluk hayallerim şimdi benim en büyük korkularım oldu. Çok sevdim bu korkulara tutulmadan önce ölesiye sevdim hem de. Ama acıdır ki hiç sevilmedim. Ya aldatılan oldum terk ettim, ya da terk edildim. Aşkı en saf halinde yaşamak insana sonsuz mutluluk veriyormuş bunu da gördüm. Ama ben bu amansız hastalığın en çok acısını çektim. Kimsenin saramadığı hatta iyice tuz bastığı yaralarıma bakarak avundum. Bugün bu sayede hala ayaktayım. Aslında aşk dünyanın en güzel duygusu. Ama hem sevip hem de sevilirsen... ha sadece seversen şu koca dünya sana bir zindan olur,sen o zindan da müebbet hapse mahkum olursun... oradan ne kadar kurtulmak istesen de seni oraya çeken onun gözleri olur.
Ama yaşanan acısı en büyük olansa imkansız aşktır. Geceler boyu uyuyamazsın,sürekli düşünür durursun. Bu aşkın olmaması gerektiğini bilirsin,ama elinden bir şey gelmez. Onu bırakıp,kendine bir dünya kurup o dünyada yaşamak çok zordur. Bunları düşünürken bile nefesin kesilir. Benim de nefesim kesildi,uyuyamadım geceler boyu bende imkansızı sevdim çünkü... Ama sonunda ondan vazgeçtim. Gel sen bir de kalbime sor tabii ki. Atarken elimi kalbimin üzerine koyuyorum,sanki kalp atışlarım onun adıyla atıyor. Yatıp uyuyorum,rüyalarımda o,sabah kalktığımda aklımda sadece o. Ben ondan imkansız olduğunu bildiğim için vazgeçtim,ama kalbim imkansız falan dinlemiyor. Yapamıyorum bir türlü unutamıyorum onu. Birine sormuştum. Unutmak istediğim bir şey var ama yapamıyorum demiştim. Oda bana demek ki yeteri kadar istemiyorsun unutmayı demişti. Evet ben gerçekten onu unutmak istemiyorum. Çünkü onu düşünmeden geçirdiğim her saniyede bütün yaşamsal faaliyetlerim duruyor,nefes almak zorlaşıyor. O artık benim hayatımın kocaman bir parçası,aşım,ekmeğim,havam,suyum.... Ben onu nasıl unuturum. Unutursam yaşayamam ölürüm. Ölsem bile ben onu mezardaki böceklere anlatırım...
Sevmek bu demekmiş. Bundan sonra kimseyi sevmeyeceğim. Kalbimde sadece o olacak sadece onu düşüneceğim,onun için ağlayacağım geceler boyu. Hayat bitene kadar,mezarda bedenim çürüyene kadar sadece onu seveceğim,çünkü ben onu sevmeye yeminliyim...
ONU UNUTMAMI SÖYLEYENLER KUSURUMA BAKMASINLAR,SİZİN İSTEDİĞİNİZ OLDU AYRILDIM ONDAN UZUN ZAMAN ÖNCE AMA ONDAN VAZGEÇEMEM ONU SEVMEYİ TERKEDEMEM...