Öyle Bir Ben İşte

Onlar birbirlerinin elinden içki içerken bardaktan dökülen ilk damlamıydım, yoksa özellikle benim şerefime mi içiyorlardı bilmiyorum ama sonuçta doğdum ve yaşıyorum... Ve bu yüzden doğdum doğalı sarhoşum.. Ve çift gördüğüm için iki kere seviyorum güzel şeyleri... Annem neye aşermiş bilmiyorum ama doğum lekesi gibi bir vicdan taşıyorum... Ve bazen ne kadar başıma bela olsa da o lekeyi seviyorum... Tuhafiyecilerin tuhaf şeyler sattığını zannedecek kadar küçük ve salakken bile, insanların insanlara yaptıkları hep daha tuhaf gelmişti bana... Okuduğum bir kitaptan sonra "ölü ozanlar derneği" kurmaya çalışmıştım mahallede... Yaşan üç tane ozan ismi sayamazken! Derneğin tüzüğü daha evden çıkmadan reddedilmişti tabi... Ve bu ilk zararlı girişimimdi... Daha önce çarpım tablosunu şiir gibi ezberlemeye itiraz etmemi saymazsak tabi... Gerçi babam beni "uçan kaz" ı izlememekle cezalandırdıktan sonra, çarpım tablosunu su dere okurken çok şair yanımda bok yerdi! Bakkala giderken yolun solundan giderdim hep... Çünkü her nedense, güzel insanlara ve tabi bir de güzel kızlara yolun solunda rastlardım hep... O yüzden yolun sonunda nereye varacaksam varayım hep soldan gidiyorum artık... İlk aşkım çok iyi hatırlıyorum... Gözleri yeşildi... Bizi farklı kılan uzuvlarımızdan bihaber olacak kadar küçüktüm sonuçta... O yüzden gözlerinin yeşil olması yeterliydi... Sonra kimbilir kaç vücut geçti hayatımdan, gözlerinin rengini hatırlayamadığım... Şimdilerdeyse, gözlerine bakamadığım, ama rengini hissedebildiğimmiş aşk! Anladım... Biri hapşursuğu zaman "çok yaşa" demenin iyi bir dilek olup olmadığından emin olamadığım bir dünya bu... O yüzden herkesin inandığına inanamıyor, herkesin taptığına tapmıyorum işte... Ama bir çocuğun sözüne inanırım... Bir tomurcuğun açışına taparım anca... Hatalarım, pişmanlıklarım, keşkelerim... Keşkelerimi seviyorum... Herbiri kırdığım bir kalbe özürdür çünkü... Ve kendime... Ve bir sonraki yaşanmışlığa saygıdır...
Böyle bir "ben" işte... Hayat denen orospunun gerdanında, kaşıdıkça büyüyen küçük siyah bir "ben"... Ama o orospuya yakışıp yakışmadığım umrumda değil...