Oyun

İçimde bir çocuk ufacık, düşe kalka öğreniyor sevmeyi sevilmeyi...Ufacık ellerle sarılıyor sevgisine, ufacık gözlerle bakıyor ışığa Ne olup bittiğini seçemiyor hala.... Dizi sürekli kanıyor.. O iyileştirmek için uğraşıyor didiniyor... Biri pervasızca gelip ittiriveriyor yere, aynı kabuk yeniden soyuluyor ve yine kan..... Bekliyor tamamen iyileşeceği günü ama sol dizinde bi önceki oyundan kalan kocaman bir yara lekesi ömür boyu kalıyor...
Sonra "oyun" isim değiştiriyor "aşk" oluyor adı... Oyuncaklar artık toprak, taş, bisiklet, lego değil!!! İki ufacık yürek... Bu defa sadece kendin düştüğünde canın yanmıyor!!! Aşkın erkek hali düşüncede kanıyor dizin, aynı acıyı çekiyorsun ya da aşkın kadın hali düştüğünde erkeğin canı yanıyor ama oyun yeni başlarken, kurallar yeni yeni koyulurken oluyor bunlar... Sonra karşılıklı çekişmeler başlıyor ''Hayır! Sen yanlış oynadın doğrusu bu!!!'' deniyor... Ya da sürekli hata yaptığını söylüyor erkek... Oyunu daha iyi biliyoruz ya artık!! Herşeyin en doğrusunu sen ya da o biliyor ya!!! Bi süre sonra Aşk: oyunundaki partnerden sıkılıyor daha heyecanlı, daha farklı kuralları olan, daha dikkat çekici birşey arıyor.. Oysa sen çok mutlusun, karşındakiyle aynı oyunu yüzyıl oynasan bıkmayacaksın..
Birgün geliyor,geçiyor karşına ismin her neyse '' Sıkıldım ben senden diyor, heyecan bitti, bir başkası yla(nı) (seviyorum) oynayacağım ben'' diyor.. Sen beklemiyorsun böyle birşeyi çünkü (çok seviyorsun) çok iyi oynuyorsun bu oyunu ama ona bu yetmiyor...
Bi bakmışsın "oyun" 'dan, "aşk" 'a geçiş yapan halin adı şimdide "acı" oluyor...
Bir düğüm gibi boğazında yutkunamıyorsun, öyle bi sızı ki kalbin duracak... Acının şeklide değişiyor isimle birlikte...
Oyunken acısı dindiğinde ağlaman biterdi, Kanardı, elini bastırıdın üstüne yaranın dururdu bu kez öyle mi???
Elini bastırsanda kar etmiyor yüreğin kanıyor oluk oluk akıyor kan gözlerinden, dinmek bilmiyor uzunca zaman sızısı...ve birgün iyileşme yolunda ilerlerken, biri yine ittiriyor seni... Bu kez sağdan sol dizine geçmiyor acı... Aynı yer kanıyor devamlı ve sen kalkacak gücü bulamıyorsun kendinde, tutunmakta istemiyorsun birine '' Yanlızda ayağa kalkabilirim, bir başkasını istemem'' diyorsun....

Sonra mı???
Sonra oyuncular büyüyor, akıllanıyor.. Daha önceki hatalar tekrarlanmıyor...
Herkes kendi başına, kendi oyununu sürdürürken yanlız çekilemeyeceğini anlıyor ve aşkın kadın hali ya da Erkek hali oyuna dahil oluyor...

Ama oyun asla ve asla eski tadı vermiyor!!!