Paradoks

'Ama' bağlacının sinsi bir yönü vardır. İlk bakışta 've' bağlacının zıt anlamlı iki fikri birleştiren özel bir haliymiş gibi görünmek ister izlenimini verse de gerçek fonksiyonunu gereğinde kendini savunabilecek şekilde sezdirir. Gerçekten de 'ama' bağlacı hiçbir zaman bağladığı fikirlere eşit mesafede olmamıştır ve bunu algıdan çok da gizlememiştir. Bağlaçtan önce belirtilen fikirler ne kadar keskin söylemlerle söylenirse söylensin her zaman bağlaçtan sonra söylenen fikirlerin gölgesinde kalmaya mahkumdur.

Tıpkı sapanla taş atan bir çocuğun taşı ilk başta atmak istediği yönün tersine çekmesi gibidir 'ama'lı bir konuşma. Taşı olabildiğince geri çekerken tek amaç gözetler: Daha uzağa atmak. Akşam yorgun argın eve gelmişsinizdir. Güzel bir çay demlemişsiniz ya da demlenmiştir. Televizyonu açar ve o günlerde, o haftalarda, o aylarda popüler olan bir konu üzerine yapılan bir tartışmayı izlersiniz. Çayla güzel gider. Tartışma programında A ve B şahısları 'ama' kelimesi referans alındığında simetrik olan konuşmalar yaparlar:

'Öncelikle şunu belirtmeliyim. Masumiyet karinesi esastır. Yani bir kişi suçu ispat edilmedikçe suçsuzdur. Bu kuralı ihlal eder tarzda yapılan uygulamalara kesinlikle karşıyım ama bir takım kişiler kendilerine verilen yetkiyi aşarak kanun dışı bir takım eylemler içine girmişlerse buna karşı önlem alınması gerektiği açıktır....'

'Öncelikle şunu belirtmeliyim. Kimse konumu ne olursa olsun kanunlar tarafından kendisine verilen yetkileri aşma salahiyetine sahip değildir ve bu tür davranışlar kesinlikle cezalandırılmalıdır ama masumiyet karinesi de esastır. Yani kişi suçu ispatlanmadığı sürece masumdur...'

Her iki konuşmacının da 'ama' dan önce söylediklerinde samimi olduklarından eminsinizdir ama yine de bu iki konuşma sizde aynı hissi uyandırmaz kesinlikle. A ve B şahıslarını daha önceden tanıdığınızdan konuşmalarının yer değiştirmesi çok garip gelir size örneğin. Bu da iki konuşma arasında bir fark olduğunu ispatlar.

İşbu cümleye kadar serdedilen fikirlerin bir gerçek olduğunu biliyorum AMA kabullenmek de istemiyorum. 'Ama' dan önce söylenmiş fikirler en az sonra söylenenler kadar söylemek istediklerimizden olmalı.