Parmaklarımda Dünyam

Uzun bir solukta yaşamak hayatı... Bazen nefes alarak bazen alamayarak ama en içtenlikle yaşamak..

Yorucu desek de şu ömre bazen tutkuyla sarılmak. Bazen ise inatlaşmak öylece ama yaşamayı bilebilmek. Her saniyenin hakkını verebilmektir önemli olan...
...

Sessizce yaşıyorum hayatı saniyeler bana meydan okurken. Çok koşturuyor bazen bıkıyorum ansızın. Uzaktan bir de bakıyorum ya kendi dünyama, bazen gözyaşlarımı tutamaz oluyorum. Bazen ise mutluluk doluyor dünyam! Nefes almak bu mudur diyorum ya bazen. Anlamımız bu mudur diyorum ya hani. İnsanoğlu işte diyorum o an ve gülüp geçiyorum kendime. Arkadan itiyorlar sonra beni. Ansızın ürperiyor içim derken. Titriyorum sanki hayata... Gözyaşlarımı tuta tuta, ilerliyorum şu hayat kervanında!
Terle gözyaşı karışık. Çığlıklar sessizliğim olmuş. Boğuluyor içim bazen. Kendimi dile adıyorum o an. Kalemim tek yoldaşımdır diyorum. Tebessüm doluyor dünyam. Gülüyorum