Pes Etmemeli Öyle Hemen

Öyle çok acı çeker ki insan bazen.Ne yaşadığını anlar , ne duyduğunu ne de gördüğünü...Medet ummaz hiçbirşeyden.Ya sevdiği kayıp gider ellerinden , ya da mutsuz olursun herhangi birşeyden.Gidesi gelir , ama gidemez tam herşeyi sileceğim derken.Ardında yüzlerce şey vardır çünki vazgeçemez bulunduğu yerden.

Hayat öyle gariptir ki , kimse çözüelmez...Bir dost vardır, arkadan iş çevirir belkide yüzüne bakarken.Sıkılırsın, ağlarsın mahkum edersin kendini yanlızlığa olup biten herşeyden.Bazen medet umarsın gelecekten , ama kırılır umutların farkın kalmaz o acılı geçmişinden.Zevk alamazsın ne okuduğun gazeteden , ne yediğin yemekten.

Aslında pes etmemeli insan öyle hemen herşeyden.Dışarıda kuşlar uçuşurken , belkide elinde bir umut varken...Bırakmamalı öyle herşeyi erkenden.Aynaya bakmalı bazen, bir ışık almalı o gözlerden.Sevdiğin yoksa varsın olmasın, unutma ki güleceksin bir gün kader denilen o şeyden...