Sahip Olduklarımız

Neden hasta olunca şikayet ederiz, biz insan değil miyiz? Neden bu isyan ve kendini bilmezlik, bu isyan. Halbuki inanan bir kul, hastalık karşısında serzenişte bulunmaz, sabr eder. Dünyaya sadece yiyip, içip ağlanmak için mi geldik sanırsınız. Asla! Dünya hayatı bir imtihan alanı, yeri gelecek iyi yeri gelecek hasta olacağız, bundan normal bir şey var mı?
Hastalık Allahın kullarını sevmediğinden mi peki? Haşa! Günahlarımızın dökülmesini istemesinden, en ufak musibet karşında bile sabr eden insanın günahları dökülür çünkü.
Kimi malı ile imtihan olur, zengin olur ama kendinden başkasını görmez, gözü ve yüreği kapalı, kilitlidir adeta. Ne paylaşmayı bilir, ne merhameti. Bilseki veren el alan elden daha kıymetli. Mal ona imtihan için verilir, ve bunu değerlendirmesini blmezse her şeyin tek sahibi tarafından alınır.
Kimi ilim ile imtihan olur, ama faydasız ili ise onunda heder olur.Kibire kapılıp, kendi yok olur.
Örnekleri çoğaltmak mümkündür. Bilmemiz gereken tek şey, dünya hayatında yaptığımız her şey, ebedi kalacağımız yeri ya ateşten çukur ya da gül bahçesine çevirecek.
Gerçeği gören kalp gözümüzün kapanmaması dileklerimle.