Şair Olacağım

Akşam uyumadan seni andım,hatıralarımla beraber seni konuştum kendi,kendime,
sana dua ettim sessizce,hatta ağlıyorum.Cama vuran yorgun gözlerimi gördüm,aman Tanrım ben bu kadar,acı,kederle nasıl dolmuşum nasıl yaşıyabilmiştim?
Sanki ben değildim de bir başka kadın vardı karşımda.! Sonra,karanlık bir boşluğa doğru süzüldüğümü hissettim.Gözlerimi açtığımda,benim gibi tek başına kalan yatağımdaydım.Tanrıyı öldürdüm...!


Beni bir ceset gibi tek başıma bıraktığı için.Artık ben onun sevdiği,gözünden esirgediği sevdiği kulu değilmiydim?Unutmuşmuydu beni acaba Tanrı?
Oysa,sukünet,güven,sevgi dolu biriydim,ne olmuştu da böylesine yaratanııma karşı böylesine günahkar,asi olmuştum?
Aşk romanlarını okumayı çok severdim,şiirler yazardım,aşk romanlarındaki aşklar üzerine.Ben de böylesine kusursuz aşk yaşarmıyım diye geçirirdim içimden?Yine dalıp gittim olmayacak hayallerime,güneşin ışıkları perdemin kıyısından göz kırpıyor gibiydi...Karamsarlıklara kapılarak iç geçirdim.



''Hayaller olağanüstü bir kandırmacadır,en savunmasız ve zayıf olduğumuz bir anda bizi sırtımızdan vuran,birilerinin tazaklarıyla,hayal kırıklıklarıyla uyanabiliriz...''
Benim için ne anlam taşıyor ki,hayaller,kendim için yarattığım dengeyi yerle bir ettikten sonra?
İç dünyamla kendimi sorgulamaya başladım.! Neden bir başkası değil de ben?Kaderimin bir oyunumuydu,yoksa bir şakasımıydı?Kaderimin suç ortakları,belki de bir hiçtiler?İlk baharda uyuşukluk ve tembellik beni adeta rehin alıyor?Ve usulca yattığım yatağımdan kalkarak,gardolabımın gıcırdıyan kapısını açarak,ne giyeceğimi düşünmeye başladım.Çün kü, akşama şiir kitabımın tanıtım gecesi olacaktı.Şerefime kokteyl verilecekti.Kararsız ve tembel bir vazitte ne giyeceğime hala bir türlü kara veremiyordum?Bütün askıdaki elbiselerimi dağınık yatağımın üzerine atıverdim.En sonunda kara verebilmiştim nihayet.Şarap rengi elbisemi çıkarttım dolabımdan çünkü saç rengime çok yakışacağını düşündüm.Hafif dalgalı saçlarımı dağınık topuz tarzı toplarsam daha da güzel görünecektim.



Nihayet akşam olmuş,kokteyl'e gitme vakti gelmişti.
Evet yeni şiirli günlerim ne getirecek hayatıma,renk getirecek mi acaba?Evimin kapısından çıktım arabama doğru binerek bir an önce sabırsızlıkla gitmeliyim diye düşündüm.Derin düşüncelerime beni bir türlü bırakmıyor du.Neden bu kadar karamsar olmuştum ,hangi olanaksızlıklar bu düşüncelerimi benim mapus hücreme tıkmışlardı?Cevabını bir türlü bulamıyordum.
Çocuklarım büyümüş birer göçmen kuş misali yuvadan uçmuşlardı....Bıraktığım sigaraya tekrardan başlamıştım,sanki çok kötü bir dostumu affetmiş onunla dert ortağıydım yani sigaram ve ben.!
Sigara paketimden bir sigara yakarak,dumanını içime çektim,rahatlatır bir nebze beni,hem heyacanım da doruktay dı.Parti yerine yaklaştıkça heyacanım da artıyor,kendi kendime şarkı söylemeye başladım.

Aman Allahım artık parti yerindeydim ve çok sevdiğim manevi Ağabeyim Işın Ergüney,evet evet oydu,beni karşılamaya gelen.Arabamdan aşağıya indim Işın Ağabeyimi gördüğüme çok sevinmiştim.Çünkü kendime güvenim gelmiştiIşın Ağabeyim,bir baba şevkatiyle elimi avucunun içine aldı,sanki anlamıştı çok heyecanlı olduğumu beni sakinleştirmek için ellerimi alıvermişti avuçlarına...Işın ağbimin yanağına bir öpücük kondurdum benim yanımda olduğu,destek verdiği için.Işın ağbim ,parti başlasın hatdi diyerek ,kapıdan içeriye girdik.
Aman Tanrım,bütün şairler,kalem dostlarım partideydiler...!

Çok sevdiğim şair ve şaire ,kalem dostlarımı resimleriyle görmüş olsam da,tek tek tanımıştım onları ve her biriyle selamlaştık bazılarını da tanımaya çalıştım?


''Zekice bir ironiyle,heyecanımın üstüne yoğunlaştım,şöyle geçirdim aklımdan kendi kendime?Biliyormusun Şair'e Hanım sen bu işi de başaracaksın...'!'