Sanat Ve Toplum
Şiirin toplum ile arasındaki bu mesafe nereden kaynaklanmakta bu soğukluk acaba biz şiir yazanların bir hatası mıdır yoksa toplumu sanatın özü olan şiirden uzak mı tutmak istiyorlar. bence her iki tarafta da hata var çünkü sanatın görevlerini bir düşünürsek halkı bilgilendirme ve toplumu uyarma gibi sorumluluklarını göreceğiz peki zamanında bunları yerine getirmiş midir şiir yada o zaman ki şairler benim kişisel fikrim yeteri kadar yerine getirememiş olmalarıdır çünkü halk açlıktan savaştan bıkmışken bilgiden yoksunken onların bu yaşadıklarına sanki göz kapayıp aşk zenginlik ve kahramanlıklara yer vermiştir tabii bunları dinleyen yada okuyan halk kendisini bulamamış ve soğumuştur sanatın özü olan şiire tabii ki bu küskünlük de kimilerin işine gelmiştir tam zamanıdır deyip halkın önüne eğlence adı altında saçma sapan şeyler sunmuşlardır ki hala da sunulmakta ama bu programların bu gösterilerin de kendine ait özellikleri vardır insanları düşmüş oldukları durumlardan epey bir uzaklaştırarak anlık mutluluklar verip insanlara mutlu olduklarını zannettiriyor oysa ki insanlar aç oldukları bazı şeylere daha da acıkmış oluyorlar. Düzeni bozulmuş sistemin en büyük düşmanı sanattır ki sanatın liderliğini de bana göre şiir yapmakta bu yüzden sistemin bozukluğundan faydalanmak isteyenler sanata her zaman düşman olmuşlardır onu her an baltalamaya hazırdırlar ve parayla bile satın almaya kalkmıştırlar peki başarılı olmuşlar mıdır kimi zaman evet kimi zaman ise hayır.Ben sanatı özellikle şiiri bir silaha benzetiyorum şiirin namlusu kime dönükse o tarafın kurtuluşu olmuyor ve bu namlu kimi zaman ne yazık ki topluma dönük olmuştur ama ne zaman sanat ve toplum kaybediyor dediğimiz anda da namlunun ucu dönmüştür.Çarpık düzenden faydalananlar sanata düşman oldukları gibi çok iyi de biliyorlar ki bir şiir en dibe vurmuş halkı bile yeniden canlanmasını sağlar o bataklıktan çekip alır isyanların meşalesindeki alev olup yakar tüm çarpık düzeni ve enkaz altında bırakmayı da unutmaz o düzen sahiplerini.Şu an ki görüşüm ne yazık ki toplumun sanata ve şiire karşı geçmişten gelen soğukluğunun hala hüküm sürmekte olduğudur ve bence bu soğukluğu şairlerin yenebilmesi için daha çok gerçekçi ve halkın yaşadığı duygular barındıran şiirler yaratmaları gerek olduğunu düşünüyorum