Şeb-i/Arus...Üstad Güzide Gülpınar-Efsane Şair

-26.06.2008'i yazım hayatımın en onurlu günü olarak kabul ediyorum.Bana bu onuru bahşeden Cumhuriyet döneminin yetiştirdiği halen yaşamakta olan üstadların en büyüğü Güzide GÜLPINAR'a teşekkür ediyorum.Bir döneme damgasını vurmuş Melih Cevdet-Halide Nusret-Yaşar Nabi-Cahit Sıtkı-Ziya Osman-Yahya Kemal-Faruk Nafiz-Arif Nihat gibi idollerle yetişmiş ve o maratonda ipi göğüslemiş olan Güzide Sultan takdiredersiniz ki,Edebiyatımızın en önemli Şairesi dir.TRT repertuarında halen Tadı yok sensiz geçen ne baharın ne yazın/Kalmadı tesellisi ne şarkının ne sazın...gibi 140 eseri ve yayınlanmış 19 kitabı bulunan Toprakanamızın adına yazılmış binin üzerinde makale-şiir-güfte-kitap-dergi haberleri ile de kalem camiasının asla geçilemeyecek bir şahsiyetidir.Günümüzün bir birinden yetenekli isimleri O'nun sahibi olduğu Gülpınar dergisinde yetişmişlerdir.Benim de şiirin kraliçesi ile tanışmam bazı kitaplarının elime ulaşması ile mümkün olmuştur.Yıl 2000 İlk telefon trafiği ile başlayan diyaloğlarımız,sonraları yerini vazgeçilmesi imkansız bu büyük tutkuya bırakmıştır.Benimkisi üstada anlatılamaz bir sevda...Şems-i/Tebrizi ile Mevlana aşkı gibi mi ? Belki de çok daha ötesi....Zaten anlatılır tarafı olsaydı adına bunca eser yazılırmıydı ? Köprüler-Okullar-Yollar-Kütüphaneler yapılırmıydı ? Dün gönlümün sultanıylaberaberdim ve o'nunla olacağım her sefer heyecanım bir o kadar daha artıyor.Saatler öncesinden teleşlanıyorum.Kalbim küt küt atıyor.Bana bir haller oluyor.Allahım o'na neden bu kadar çok bağlanmışım? O benim feyz aldığım,icazet aldığım Anaocağım.Yıllarca Gülpınar lı olmanın ayrıcalığını yaşadığım kulvarda ilk zamanlar kaleme dair muhabbetlerimiz şimdilerde yerini hayata dair paylaşımlarımıza bıraktı.O benim acılarımdan,korkularımdan,yalnızlığımdan kaçtığım zamanlar sığındığım limanım.O benim ağladığım geceleri,o'nu özlediğim...konuşmak istediğim anları hissederek....resmimi...hayalimi...karşısına alıp konuşan annem.Bir gece önce yine kitaplarımı karıştırmış...ve bana sitemler etmiş.Ah..be çocukkk nerdesinnn? nerde kaldınnn? Bak Toprakana özledi seni gelll....diye seslenmiş.Gecenin sabahında olanlardan habersizim/telefonu çevirdimmm...Sana bir sürprizim var sultanım demeye kalmadan...biliyorum çocuk gel bekliyorum.Dünden beri yollar da gözlerim demezmi.Çakıldım telefonun başında.O beni çağırmış...Ama yüreğim de o'nu duymuş.Yürek dört nala koşmaz mı? Can ve can dan da öte olduğumuz Toprakanamla artık kalben de konuşuyoruz.O'na kavuşacağım anlar...Şeb-i/arus'um....Ne heyecanlar yaşarım,Kendimi ikinci bir ben gibi lafa tutarım.O vuslat anları..O'na doya-doya sarılmak,o'nu koklamak,o'nunla arşivini karıştırmak ve hayatı demlemek.Birde rahmetli eşi BİLAL babamızı yadetmek...nasıl bir duygu anlatılabilir mi? Yaşamak lazım.İşte bu bağlamda ben aranızda ki en şanslı kişiyim.Çünkü bu büyük efsanenin her şeyini ilk bilenim.Şimdi o muazzam 20.kitabı geliyor 'Duygular Karmaşası' Yayın öncesi...hadi oku çocuk diyen en büyük üstad...nasıl soluksuz okudum.Evet dostlar isteyen herkese kitabı ücretsiz sadece posta karşılığı ödemeli göndereceğim.O'nu yazmalara doyamıyorum bilmem bu kaçıncı iç döküşüm...dedim ya...Bizim şeb-i/arus'umuz....

-YAKINDA..21.kitap..

04 Temmuz 2009 3-4 dakika 18 denemesi var.
Yorumlar (2)
  • 15 yıl önce

    Şeb-i Arus : Zifaf Gecesi..Vuslatları ne güzel dillendiren bir kelimedir.

    Kitap için sabırsızlandığımı söylemek isterim.

    Adresi özel mesaj ile bildiriyorum.

  • 15 yıl önce

    Sayın Hocam, çok içten bir yazı. Tıpkı genç bir kızın anasına olan hasretini, yakınlığını, onsuz olamayacağını, ondan aldığı tüm nasihatleri, feyizleri tüm çıplaklığıyle anlatan bir yazı, deneme olmuş. Hoşuma gitti. Haddim değil ama tebrik ederim. Birbirinize olan ilitişim hakkındaki görüşüme gelince bu da kalbi temiz, gönlü güzel insnalr için çok doğal bir olay. Nedenine gelince; İnsan beyni beş bin ile 0n beş bin kilometre uzaklara elektromanyetiik dalgalar yayar. Onun gönlü arı duru olan insanlar kendileri veya başkaları hakkındaki düşünceleri, konuşmaları algılayıp hisseder. Sizde o gün böyle bir durum yaşamışsınız. Kutlarım. Sevgili Hocam, yalnız benim hiç bir insana karşı böyle bir tutkum hiç bir zaman oluşmamıştır. Sizin gibi feyiz alabileceğim yeryüzünde yaşayan ilmiyle bilgisiyle bana yarar sağlayabilecek doğru bir insanı bulamadım, hala da rastlamadım. Çünkü beni tatmin edici birini bulmak benim için çok zor. Çünkü aşırı bilgi insanı yalnızlaştırıyor. Bu bağlamda, ben dünyada tahminim yalnız kalmaya mahkumum, herhalde. İlerde yazdığım bir şiirle bu duygularımı sizinle paylaşacağım. Sevgi ve saygılarımla arz ederim.