Şebnem / Monte Carlom

Şebnem; harflerim, kelimelerim cümlelerim a dan z ye her şeyim,gözlerimin uzandığı ellerimin hava da kaldığı nasılsın?
Şuan ben senin asla olamayacağın bir yerdeyim kendimdeyim.
Dedim ki kendimdeyken ve sen başıma vurmamışken daha, bir şeyler yazayım sana. Sigara krizi gibisin şebnem titretiyorsun beni, içten geliyorsun taa en içten bir yerlerden, sonra her yerimi kaplıyorsun, dilim damağım kâğıt gibi oluyor ? ver oradan bir monte carlo ? diyorum
kırmızı mı? Mavi mi? en kırmızısından en şebneminden olsun diyorum.
Rahatlıyorum bir doz alınca tüm benliğimi dolaşıyorsun dudaklarımdan bırakıyorum seni, burnumdan geliyorsun.

Ama ne zaman sen krizine soldan dalsam, aşk işaret ve işaretçilerine dikkat etmeden, sen olmuyorsun.. dilime yazıyorum bende, kolay oluyor seni aynanın karşısına alıp pat pat kuru sıkı tabanca gibi saydırmak..doluyorum bulut gibi yağamıyorum dört mevsim mu-sonum oluyorsun şebnem..
Beni senin yağmurlarında yıkasınlar yedi kere, üç kere de etrafında dönsem, kara büyü yapsam sana şiir yazmaktan iyidir be şebnem...nasılsa şiirde tesir etmiyor kara büyülere gelesin bir afro amerikan'ın elinden...