Şehidin son mektubu

Bu sana son mektubun anne;

Ben kör bir kurşunla tam gençliğimin ortasından vuruldum ana.Şimdi yanında olmak memleket kokunu hissetmek vardı ama ben şehit oldum sakın ağlama ana.Bu mektubu bu yüce makamdan Gazi Mustafa Kemal ve bir sürü anasına mektup yazanın arasından yazıyorum.Herkes burada ana,hiçbirinin kanı durulmuyor.Trabzonlu Hasan,Vanlı Ali,Yozgatlı Mustafa,İzmirli Mehmet.Hani elleri kınalı İbrahim var ya oda burada ana.
Askerliğimin Şırnak'a çıktığını duyduğunda ?Eğer o namussuzlardan korkarsan hakkımı helal etmem ?demiştin.Ben sözümü tuttum korkmadım ana.Ya sen niçin ağlarsın iki büklüm?Hani namus ve şerefti vatan.Oğlun namusu,şerefi uğruna kurban gitti,niçin ağlarsın ana?Sen demez miydin ?Oğul namus ve şeref en temel özelliktir ? diye. Şimdi niçin ağlarsın ana?

Ölmeden bir gece önce saat 23.00 sularında Çanakkale Kocatepe mevkiinde nöbetteydim.Elimde silah dalmışım uzaklara.Senin mis kokulu yemeklerin gelmişti aklıma . Öyle bir dalmışım ki; kendime geldiğimde komutan önümde ?Asker uyan sen böylemi korursun vatanı ? diye bağırıyordu.Korkudan silahtan çekemedim elimi.Komutan gittiğinde yavaşça doğruldum ve elimi çekmeye çalıştım.Soğuktan silah elime yapışmıştı ana.Ama canım acımamıştı ana.

İnanır mısın o kör kurşun anlımı deldiği anda müthiş bir heyecan sardı içimi.Yere düşerken şahâdetimin her harfinde daha da yaklaşıyordum Allah'a.Canımı yakan tek şey helalliğini alamam oldu ana.Hakkını helal et ana.

Ben mahşer gününü sabırla bekliyorum.Yanına gelip öpeceğim memleket kokan ellerini.Sende tam şerefimi koruduğum yerden anlımın ortasından öp ana.

Sana bu mektubu çok uzaklardan yazıyorum.Beni özledikçe önce ay yıldızlı bayrağa sonra göklere bak ana.Ben oradayım.Umarım mektubumu hissedersin.Hakkını helal et ana.