Şeker Lokum Kardeşler

Yazacak çok konu var elbete. Benim en iyi bildiğim konulardan biri Zehra. Engelli kız kardeşim. Kendime beyaz bir spor ayakkabı aldım. Benim ihtiyacım vardı. Zehra çok beğendi o ayakkabıları. Aslında onun birçok ayakkabısı var. Ayakkabıya ihtiyacı da yok. Dolabımızda Zehra'nın ayakkabılarından bizim ayakkabıları koyacak yer kalmıyor. Artık Zehra'nın ayakkabılarını ayakkabı kutusuna koyarak, odasına koymaya başladım. Üst üste dizdik. Çok aşırı fazla değil de, yani epeyce var.
Sonunda Zehra'ya da beyaz spor ayakkabı aldık. Çünkü Zehra benim beyaz spor ayakkabılarımı çok beğendi. Artık ikimizinde beyaz spor ayakkabıları var. Beyaz spor ayakkabılarımızla, güzel güzel geziyoruz iki kardeş.
Benim çantamda bir adet çakmak var. Öylesine koymuşum. Evde fazla bulduğum bir çakmağı çantama atmışım. Bazen çakmak sorunlar oluyor, çıkarıyorum. Ben siğara kullanmam. Artık Zehra da benden gördüğü için, çantasında çakmak taşımaya başladı. Biri çakmak isterse, artık Zehra çıkarıp veriyor çakmağını. Çok yardımsever kardeşleriz biz. Yardımseverlikte de yarış halindeyiz.
Bir gün arkadaşlarımla çantamdaki bisküvimi paylaştım, herkese dağıttım. Birkaç gün sonra Zehra marketten aldığı bir bisküvisini yemeyip, arkadaşlarına dağıttı. Dedim ya, yardımseverlikte de yarış halindeyiz.
Zehra benim çok bilmiş, benden hiç kusur kalmayan, engelli kız kardeşim. "Yol Arkadaşım Zehra" isimli bir kitabım var. Başka yazacak konu çok elbette. Ama benim hayatımda Zehra varken, başka konulara zaman ayıracak vaktim de yok zaten!
Bir gün bir düğünde bir şal dağıttılar. Aslında Zehra'nın bir dolap şalı var ama hemen elimden kaptı. "Bu benim olsun, çok güzelmiş." dedi. Ne kadar çok olursa olsun. Bir tane daha fazla olsa bir şey olmaz. Her şey Zehra'nın olsun.
Bu arada beni de çok sever, bana kıyamaz biliyorum ama Zehra işte!
Artık onunla yaşaya yaşaya yaptığı hiç bir şeyi kanıksamıyorum. Bazıları belki derler. "Sürekli kardeşini anlatıp, duygu sömürüsü yapıyorsun."
Zehra benim bütün hayatım. Sıdıka eşittir Zehra durumundayım. Duygu sömürüsü yapmak değil derdim. Zehra'mız çok sevimli, sevecen, konuşkan, her daim gülen, neşeli pozitif bir insan.
Ama Zehra böyle işte.
Sıdıka bir Zehra.
Zehra ile Sıdıka.
Sıdıka varsa Zehra da vardır. Sıdıka'nin olduğu her yerde Zehra da vardır.
Zaten Zehra'dan şikayet edemiyorum. Herkes, "Çok tatlı bir kardeşin var" diyor.
Evet çok tatlı bir kardeşim var benim! Çok tatlıyızdır biz ikimiz. Çok tatlıyız. Anne babamız bizi şeker lokumla yoğurmuş. Birbirimize yapıştırıp, bu dünyadan göçüp gitmiş!
Sevgiyle kalın