Sen Eşittir / Ben Olamadık

Sanki hep Sen varmışsın gibi varlığına alışmışım. Olmadığın zamanlarda sabahları uyanmak istemiyorum. Biliyorum olmayacağını, yanımda uyanmayacağını da biliyorum. Ama bu göğsümü daraltan benim nefesim mi? Hep Sen mi vardın şimdiye kadar da bu kadar alışmışım Sen'li sabahlara? Hep mi yan yana uyuyordu yüreklerimiz?

Satılık Aşk'lar Şehri'nde bırakıp da gittin beni, Satılık Şehir'de kaldım, alan olmadı yüreğimi. Zaten satılık değildi ki... Hiç Güneş'ini göremedim ki, ne zaman

Sen gelsen hep yağmur yağardı.
Yıldızlar kaçar, kaybolurdu.
Aşkımızın yıldıza ihtiyacı yoktu.
Geceleri aydınlatacak kadardı...


Geceleri gökyüzünden yıldız yerine gözlerimiz akardı, en parlak yıldızdan bile daha parlaktı gözlerin. Kocaman karanlığı aydınlatırdı. Söndü mü şimdi ışıklar? Ya yıldızlar? Senin gözlerin yoksa onlar nereye gitti? Gelsinler artık yalnızım işte. Gözlerinin uzaklarda oluşu kadar Sensizliğim... Gözlerimin tek başınalığı gibi, başımı aşağıya eğişim gibi yalnızlığım. Eşsiz bir karanlık sarıyor beni, gittiğinden beri.

Aşk'lar da satılık artık, ucuz el ilanlarında. Bizimkisinin adını çoktan değiştirdim ben, ayaklara düşmesin diye. Bizimkisi çok yüce'ydi çünkü.

Yücelten ben olsam da sadece. Sana göre yüce Aşk'lar sadece sen olduğun zamanmış. Sana göre eğer seninse o; iyiymiş, sana güzelmiş, seninle iyiymiş...Oysa ben Aşıksam Sen varken de aşığım, yokken de. Sen yokken de seninleyim, sen varken de... Sen yokken, bir de ben yok etmedim hayalini bulup sarıldım. Sen yokken ben öldürmedim Seni...

Yanıldım... Aynı düşünmüyormuşuz meğer bu yola birlikte çıkarken. Sen sadece yolda tek kalmamak için benimle çıkmışsın bu yola. Ben yola senin için çıkmıştım...

İkiye ayrıldım senden sonra, karşıma çıkan iki çatallı yollar gibi... Sen beni dünde bıraktın, ben seni hep yanımda götürdüm... Kavuşmamız imkansız artık biliyorum. Belki de yanımda getirsem de seni, geç kaldım. Yine ben geç kaldım. Suçum geç kalışım olsun... Cezam Sen'deki hiç olmayan Bensizliğim olsun...

Biz hiç birleşmemiz ki, ayrılalım. Ben ikiye bölündüm senden sonra. Çarpılan ben, kırılan yüreğim oldu. Seni geçmişte bırakamadım, yanımda getirdim... Seni dün'de değil, bugün de Sevdim... Yarınları düşünmeden sen her anımda olacaktın çünkü... Beni gömdün... Ne kadar geçmiş varsa her parçamı ayrı ayrı gömdün...

Bölündüğüm yerde bile tek başına kalamadı parçalarım... O kadar kanıyordum ki artık, hayalin bile merhem olmuyordu acılarıma...

Seninle tamamlanan Ruhum şimdi paramparça.
Hiç tamamlanamayan bir puzzle gibi.
Hep bir parçam eksik, hep yarım...
Sen eşittir Ben olamadık...
Biz hep yarım yamalaktık...

Sen eşittir ben olamadık!
Yandık!
Yanıldık!
Yarım yamalak değil,
Tam tamına Yandık!




Dokuz Nisan İki Bin On İki 21:50