Sen Gelsen

bir sabah zil çalsa , sesiyle uyansam , bu saatte kim gelir diye söylenerek yönelsem kapıya, yıkanmamış bir yüzle açsam kapımı,üzerimde pijamalarım, saçlarım dağınık, gelen sen olsan.



ben utansam halimden hoş geldin diyemesem, yüzüne bakamasam. Neden aramadın desem gelmeden, sen gülsen halime her zaman ki gülen yüzünle. içeri almayacak mısın desen, ben özür dilerim deyip gelsene desem. açsam kapıyı ardına kadar.



tokalaşmasam öpmesem sarılmasam. oturduğun koltuğun karşısındaki koltuğun ucuna ilişsem hemen kalkmak üzere, ne diyeceğimi bilemesem, ne zaman çıktın yola?

yüzüne baksam gözümün ucuyla ve hemen eğsem başımı önüme. ben gelirrim birazdan deyip çıksam odadan.



yüzümü yıkasam aynada baksam , kendi rezil halime birde ben gülsem. yüzüme çarptığım suyla kendime gelsem rüya olmadığını uyanıklığımı iyice anlasam. elbisemi giyip gelsem yanına.



ben seni öpmedim değil mi deyip sarılıp öpsem yanaklarından ve kokusuna hasret kalınmış saçlarından. ve otursam yanına ne kadar çok sevindim bir bilsen desem bir tane öpsem boynundan. ellerini alsam ellerime hiç susmayacakmış gibi anlatsan anlatsan sen ve hiç susmasan.



sana kahvaltı hazırlasam yalan yanlış yesen, doyup doymadığını düşünmesem gözlerine vakfedilmiş gözlerimle gözlerinin tüm gölgelerine yüreğime saklasam. saatin tiktaklarına takılsam gitmenden korkarak varlığının yakasına yapışsam.



öğlen olmasa

akşam hiç olmasa

öylece sabahın koynunda gözlerinde kala kalsam




bir sabah çalsa kapım

gelen sen olsan