senaryo

Sahte gülüşlerin gerisini kim görebilir ki hayatta.Kim bilebilir saf sevgiyi tattığını, kim bilebilir gerçek acıyı tatdığını.Yaşıyoruz işte öyle yavan tatsız.Elimize tutturulmuş senaryoları oynarken kendimiz için seçtiğimiz diyemiyoruz,oynuyoruz sahte gülüşlerin ardında.Aslında her bir nefeste ölürken bile kendimize ait değilken bu can,oynamaya devam ederken bu can kendimizi düşünmüyoruz.Bozamıyoruz yazılmış senaryoyu oynuyoruz istekli görünerek,mutlu ,mutsuz .ve oyunda sevgilerin hepsi benim sanki sevgisiz bir yerde yaşıyorum, hüzünler bana kapalı sanki göz yaşlarımda boğulurum.Acı tatmadığım bir duyguysa bu acı artık yaşamdır bana ve biterken senaryo son rolüm uçmak mavi gökyüzünde bir deniz üstünde ve seni görmek her seferimde...