Sendeki / Ben

Herkezin bildiği bir gerçek vardır ya hani. Dünyaya yalnız geldik, yalnız gideceğiz.Mezarda tek, başamızla kalacağız. Her yer yalnızlık kokarken. Sence, yaşarken çoğulmu olacak hissiyatımız. Biz şairler duygularımızın peşini kovalarız. Hislerimizi, kalemle hayatın gözü önüne dökeriz değilmi...Hep yalnızlık ifadesini kullarınız. İşte burda durmaklazım. Yalnız, geliş ve gidişlerin, içine yalnız, yaşamayıda sığdırmayı unutmuşlar.
'' Yalnız geldik, yalnız yaşadık, yalnız öleceğiz''........

Derin bir girdap gibi, içine çeken bu hali nasıl açıklayacağız...Bilmem tasvir etmeye gücümüz yetermi. Hissiyatımız, anlamlı bir kalemle, insanların gönlüne nakşetmeye gücü yeter mi..

Hangi, çokluk, giderecek yalnızlıklarımızı. Ademler ve havvalar mı. Bir bitkinin dostluğu, arkadaşlığı mı. Şeytanlar cenneti olan şu dünyada acaba insanlar mutluluklarına mutluluk katmak içinmi yoksa B-E-N şu üç harf içinmi tüketmekte var olan zamanını.

B- ben
E-En iyi yine ben
N- yine sende ki ben



Bu yalnızlık girdabında, dünya döngüsü, hızla dönerken, hayat bizide çekiyor içine acı, elem ızdırapla...Durdurma imkanımız varmı bilmem de. Yavaşlatma imkanımız var galiba. İçimizde ki yalnızlığı asla yok edemeyizde. Dışımızda ki kalabalık dünya için birşeyler yapabiliriz galiba....