Seni Özlüyorum

Beyaz bir gülün yapraklarına değen çiğ tanelerini düşünüyorum. Berraklığın ve saflığın rengi olan beyazda senin tazeliğini ve temizliğini görüyorum...
Dokunduğum an çiğ tanelerinin savrulacağı korkusuyla hayalimde dahi sana uzanamıyorum...
Ben sen olup bende yaşarken hazanımda baharın kokusunu hissettiğim için!
Özlüyorum seni...

Düşüncemde, uçurum kenarından boşluğa süzülürken tutunacağım dal oluyorsun bir meleğin kanatlarınca. Aklıma geliyor kahrolası sensizliğim! Ve özlüyorum seni... Zamanın ve mekanın farklılıklarına inat ediyorum... İnat ediyorum! İnat ve ısrarla özlüyorum seni...

Sen Kaf Dağı'nın ardında bense bir Anka Kuşu'nun ateş kusan kanatlarındayım... Sana ulaşamamak özlemin en acısını hissetmek oluyor tüm hücrelerimde. İliklerime kadar senle doluyken sana ulaşamıyorum. Sensiz geçen günlerin içerinde yok oluyorum! Özlüyorum seni...

Ay ışığının aydınlığında çırılçıplak toprağa uzandığının resmi çiziliyor hayalimde... Uzun uzun, ıslak ıslak ve yavaş yavaş öpüşlerimi hayal ediyorum bahar kokulu teninde... Suya hasret toprağın suyla buluşmasıyla oluşan şehveti bedenimse hissediyorum... Özlüyorum seni bahar kokulum... Özlemim ihtirasımla yoğrulurken beynimle yüreğim kavga ediyor... Özlüyorum seni...

Ve bir beyaz gülün meltemde sallanışı oluyor parmaklarımın değdiği yerlerin. Sımsıkı sarılmak istiyorum hiç ayrılmamacasına çıplak ve ıslak bedenine. Ama umutlarımı çengelleyen özlem ruhumu yakıyor... Çaresizliğime bin bir küfrederek! Özlüyorum seni...

Sen benim sevda durağım oldun. Mezar taşım kadar aşikâr. İşte bu ölesiye bir sevda değil mi?
Bu ölesiye sevdada özlemek ne ki! Özlemden de öte! Özlemden de öte! Özlemden de öte benimkisi...

Ezberimden çıkmayan bir şiirin birkaç dizesi takılıyor dilime: ?Ne toz bulutuna, ne yakamoza / Nede yakın olduğumu sandıklarıma yakınım. / Yalnızım ve yalnızlığım kadar sensizim. / Sensizliğim kadar yalnız ve çaresizlik içersindeyim.? Diye mırıldanıyorum...

Çiğ tanelerinin ıslattığı Beyaz bir gülün asil ve narin duruşuyla bir oluyorsun yüreğimde...
Seni seviyorum bahar kokulum...
Seni seviyorum...
Seni özlüyorum...
Seni özlemeyi seviyorum...



Şahabettin MERT / www.smert37.blogcu.com






Seni Özlüyorum

Beyaz bir gülün yapraklarına değen,
Çiğ tanelerini düşünüyorum.
Berraklığın ve saflığın rengi olan beyazda,
senin tazeliğini ve temizliğini görüyorum...

Dokunduğum an çiğ tanelerinin savrulacağı korkusuyla.
Sana uzanamıyorum...
Ben sen olup bende yaşarken,
Yüreğimin coşan alevleri arasında,
Seni özlüyorum...

Düşünceme saplanan bir yaşanmamışlıkla,
Uçurum kenarından boşluğa süzülürken,
Tutunacağım dal oluyorsun.
Bir meleğin kanatlarınca.

Aklıma geliyor kahrolası sensizliğim!
Özlüyorum seni...
Zamanın ve mekanın farklılıklarına inat ediyorum...
İnat ediyorum! İnat ve ısrarla!
Seni Özlüyorum...

Sen Kaf Dağı'nın ardında bir masal perisi,
Bense bir Anka Kuşu'nun ateş kusan kanatlarındayım...
Sana ulaşamamak...
Özlemin en acısını hissetmek oluyor tüm hücrelerimde.

İliklerime kadar senle doluyken,
Sana ulaşamıyorum.
Sensiz geçen günlerin içerinde yok olup!
Bil ki o an tutunamıyorum hayata...
Seni özlüyorum...

Sevgilerim hep senden geçiyor.
Özlemimin acısını iliklerimde hissediyorum...
Sen benim sevda durağım oldun.
Mezar taşım kadar aşikârsın biliyorum.

İşte bu ölesiye bir sevda değil mi?
Bu ölesiye sevdada özlemek ne ki!
Uzaklığın yüreğimi her an yakıyor.
Ruhumu çarmıha geriyor ayrılık gülüm!
Seni özlüyorum...

Çiğ tanelerinin değdiği,
Beyaz gülün asil ve narin duruşuyla,
bir oluyorsun yüreğimde...
Sevgi ki bu en kutsallığıyla,
Yüreğimin alabildiğince seni seviyorum...
Seni özlüyorum, seni özlemeyi seviyorum...