Seni Seviyorum

Koskoca yılın son ayları, buram buram geçmiş kokmakta..Bu sabah herkesin üşüdüğü, bir adım atmaya halleri olmayan insanlara inat, içim sıcacık yarım saat işime yürüdüm. Kalabalıktan kaçmaktı aslında amacım. Herkesin yüz ifadesi düşünce yüklü, isteksiz güne başlayanlarla aynı havayı solumak istemedim açıkçası..Gülen yüzümü soldurmak, içimde açan renk renk çiçekleri soldurmak, huzuruma hüzün eklemek istemedi deli gönlüm.
Ben başkaydım onlardan, dertsiz miyim? Hayır..Ödemem gereken kredi kartım, taksitlerim, bankadan çektiğim kredi ödemesi,vs...Aslında her şeye rağmen gülmeyi, Allah'ın bana sunduğu sağlıklı bedenime nankörlük yapmayı istemedim. Dille yaptığım şükürleri sabah güne güzel başlayarak ve inatla gülümseyerek pekiştirdim. Gerek duymadım yorgum bir beyinle güne başlamaya, içimde dert kasavet istemedim bugün ödüllendirdim kendimi..Aslında dünden hazırlamıştım kendimi bugüne, gece her zamankinden geç yattım ve sabaha bir saat erken başladım.Çok güzel hazırlandım, canımı sıkacak hiçbir şeyi düşünmedim. En sevdiğim şey ise güne başlarken en sevdiğim insanlara ''seni seviyorum'' demekti. Yine aynen öyle yaptım..Normalde kardeşim benden daha erken çıkar evden, sabah ayazını karşılar açıkcası, çıkmadan bana ''çıkıyorum''der. Ben istediğim kadar derin, tatlı uykumda olsam da ona asla 'seni seviyorum' demeyi ihmal etmem. Bugün kardeşim geç gideceği için erken çıkan ben oldum. Kıyamadım uyandırmaya, otobüsümü kaçıracak dahi olsam ona not bırakıp yine o cümleyi yazmak istedim ve de yazdım'seni seviyorum meleğim' güne güzel başlamanın en güzel yolu bundan geçiyor olsa gerek.
Mutluluk insanın ayağına gelmiyor ne yazık ki artık gerçekten sevgiler kalmamış, yalandan ''seni seviyorum'' demeler çoğalmış. Arkadan yapılan kalleşlikler,nankörlükler diz boyu.
Niye? Neden, niçin?
Kirletmeyin sevgileri, gerçek olan güzellikleri...