Seni Sevmek Delilik mi

Eminim artık ben delirmeye başladım... Çünkü herkes delirdiğimi düşünüyor. Oysa ben....

Gelmeyeceğini bile bile içimde dualarla seni çığ gibi büyütüyorum her geçen gün. Yokluğun dudaklarımı ısırmama sebep olsa da acımıyor canım sensizliğin acıttığı kadar. Duydum ki mutluymuşsun beni unutup yeniden başlamışsın. Bense her çalan telefon sensindir diye koşuyorum. Herkes beni hiç sevmediğini yüzüme hırçınca vururken ben tüm kalbime geleceğin günü bekler oldum. Kabul edemiyorum bir türlü sensiz bir yaşamı. Eksik bir şeyler işte. Ne bilemiyorum tam anlamı ile hayatımda bir şeyler eksik...

Bir ömür böyle sessiz böyle sensiz nasıl geçer bir fikrim bile yok. Yüreğimdeki cam parçaları saptanırken tüm damarlarıma acı nasıl hissedilemez ? Sükunetin bu kadarı da fazla artık. Elbette ki su akar yolunu bulur ama ben sana gelmeyen yolu ne yapayım ki...

Acım geçmek bilmedi, aksine her geçen gün içimdeki yangınlar katlanıp beni cayır cayır yakıyor. En büyü tesellim artık kullanmadığın telefonun, her gün mesajlar çekiyorum sana. Sorular soruyorum, seni nasıl sevdiğimi anlatıyorum. Dedim ya artık eminim deliyorum ben. Beyaz bir önlüğü geçirip üzerime bir odaya kapatıp beni, sakinleştiriciye boğsalar yadırgamam yerimi...

Seni anlatmıyorum artık insanlara çünkü onlara göre sen canisin. Beni anlamıyorlar biliyor musun? Zaten kimse beni senin kadar iyi anlayamaz. Hala seni sevdiğimi duyanlar " delirdin mi sen?" diye soruyorlar. Ne desem boş, ağzımdan çıkan her kelime anlamsız onlar için. Benim her geçen gün gözlerinin önünde öldüğümü görmeyecek kadar kör hepside. Eski neşem yok artık be, gözyaşlarım yol etti yüzümde. Yosunlar tuttu o güzelim gülümseyişim de...

Annemin dizlerine yatıp saatlerce ağlayasım geliyor. Yüreğimi korkak büyütmedim bilirsin. Ama güçlü kadın imajım var y a p a m a m.... onların karşısın da ağlayamam. Tükendim artık güclü durmaktan, boğazıma oturan düğümü çözmekten yoruldum....

Hala geleceğini bekleyip, seni hayallere sarmalamak delilik. Ben delirdim artık biliyorum. Belki de bunlar benim son akıllı cümlelerim. Bilemiyorum...
İçimdeki bu sabrın neden bu denli kuvvetli olduğunu, geleceğine neden bu kadar emin olduğumu bilemiyorum. Hatta neden artık insanların delirdiğimi düsünüp beni ilaçlar ile uyutmaya çalıştığını bilemiyorum. Senden yana benim gönlüm rahat sevgili. Sende yüreğime deli muamelesi yapma, o seni seviyor sadece.
Ben deli değil güclüyüm hem, hala kendime bile söyleyemedim seni severken kendimi kaybettiğimi....

Geleceksin biliyorum, sen bana beyaz bir önlüğü değil gelinliği layık görürsün çünkü...

Kafamda bir milyon sen, seni sevmek delilik mi hadi söyle bakalım?