senin sucun gözlerinde saklıydı

senin suçun gözlerinde saklıydı..sen gözlerime baktıkca yüreğime inmiş ve ben gözlerin gibi hüzün dolu bir geleceğin farkında olmadan sevmeye başlamıştım seni...şimdi bir ah ceksem karşıkı dağlar yıkılır dı..ne yazıkki ahım sende kaldıydı..hain bir catışmada vucuduma işleyen darp izi gibiydin..
...............bir daha söylememeye ahdederdim adını..ahdım batsınki..kaç kez tutup getirdiysem yüreğimi senden banamısın demedi yüreğim..başaramadım..
bir keder sarardı her gece yüreğimi..ben duruyordum sen giderken dönüp dönüp ardıma baktıkça giden sen değil hep be oluyordum..ve hep bir göz yaşı ve sen bilmiyordun....gidince kendimden giderdim ilkin..senden gitmeye gücüm yetmezdi belki..senin çok şey olmadığınıda bilirdim ama yapamazdım yine..yine tek sana yenilirdim
................ben ne kadar yasaklasamda sana gelmeyi..bir bakardım yine sendeydim..olmadı yar olmadı..ben seni severken meğer ne cok yenilmişim gözlerine..ne kadar çok bağlanmışım varlığıma ..dönüşü olmayan yol.bir vazgeçilmez olmuşunda bende yazıkki..ben farkında değilmişim..evet şimdi varsın yüreğimde ellerimde gözlerimde..ya sonrası yar..ya bir sabah güne uyandığım zaman gidersen..ya o zaman..hangi senlerim öldürecek beni yavaş yavaş..hangi senlerimden kanayacağım yar o zaman..penceremin kenarında beklediğim..gelecek diye sevindiğim..kim olacak..kim güldürebilirki gözlerimi..bana çoçuk sevinclerimi kim verir..oysaki farkında bile değilsin değilmi..gölgene sığınmış umutlarımın..farkında değilsin değilmi yar..nefesinde can bulan hayatımın..ya bir gün..sokağa atılmış kedi yavrusu gibi kalırsam..ne yaparım hiç düşündünmü...işte o zaman yar yüreğim den değil parmak uçlarımdan kanarım bir bir..belki bir sabah..o hayat gülüşlerine cöken hüzün öldürür beni...belkide hasretin..belkide özlemin kimbilir yar..senin sucun gözlerindeydi yar..sucun ellerimi ııtan ellerindeydi...ve gel gözki yar ta o günden beridir..bulut öfkelerinden yeryüzüne rahmet inmesi gibi yağdın yüreğime..rengin rengimdi artık..cöllerime sen yürüdün..sensiz yaşayabilirmiyim ...bazan seni kaybetme korkularım öylesine devleiırdiki yüreğimde..korkularıma yenilir ve seni terk ederdim kendimde..bitsin derdim..hani ben bitsin dersem belki ben bitmem sanırdım..ama sadece kocaman bir yalandı bu diyişlerim aslında bilirdim..seni terk etmenin adı...bir ilmek tadında ekşirdi boğazımd..ve sensiz yaşamak baldıran zehiri gibi gelirdi sensizlik bana ve seni terk etmenin düşüncesi bile beni idama götürmeye yeterdi.. sanra kan ter icinde cıkardım düşüncelerimden..ve kocaman bir haykırış düşerdi dilime olmazzz yarrrrr sensiz yaşayamam..derdim..ama korkularım büyürdü yinede ben her olmaz dedikce..
.............senin sucun belkide yüreğindeydi..gitme yar bu sabah olduğu gibi..bütün sabahlarımda