Senmişsin

Senmişsin bunca zaman düşlerimde büyüttüğüm sevda. Sanaymış yüreğimde biriktirdiğim tüm sevda şiirlerim. Hep seni anlatmışım kalemi elime her aldığımda. Seni yazmışım, seni çizmişim o karanlık geceler boyunca. Dinlediğim şarkıda duyduğum senmişsin, bir filmin karesinde sana ağlamışım meğer, bütün ayrılıkların sonunda sana kavuşmak varmış, kader dedikleri senmişsin yar... Senmişsin yıllarca beklediğimin bile farkında olmadan beklediğim aşk... Bütün ihtimalleri reddetmem ondanmış. Sana birikmişim o sensiz yıllarda. Sana saklamışım yüreğimi bir tek. Seni sevince anladım. Aşka dair ne varsa sende yaşamışım. O yanılgılar, yanlış zamanlar hep seni bulmak içinmiş. Bir ağlatıp bir güldüren kaderimde saklıymış adın. Çocukluğuma yenilip vazgeçtiğim aşklar beni sana hazırlamak içinmiş. Uzun yaz gecelerinde sevdalı başımın üstünden kayan yıldızlarda tuttuğum dilekler sanaymış. Yıllarca kendimi eksik hissettiren o boşluğu şimdi senle doldurdum. Seni kalbimi esir alan sevdaya adadım yar ve kendimi sana... Sen dört mevsim baharsın ömrümde. Bilmediğim duygulara hayat verensin. Senin içinmiş yüreğimdeki deli çarpıntı. O sensiz yıllarda sana ertelemişim kendimi meğer, Eylül yağmurlarıyla ıslanırken gözlerim '' şimdi nerde acaba '' diye kendime sorduğum sorularıma cevap senmişsin. Çocuk yüreğimi sana büyütmüşüm, sevdamı sana yazmışım, adımı adına katmışım, sen olmuşum sonunda, sende beni bulmuşum... Ve senmişsin sevgilim, her gece düşlerimde büyüttüğüm o deli sevda. Hep seni özlemişim senden ayrı zamanlarımda bilmeden. Şimdi bir tek seni anlatıyor kalemim. Bir tek yüzünün ışığında yıkıyorum gözlerimi. Her güne seninle başlayıp, her geceyi seninle uğurluyorum. Ve bu ömrümü sana adıyorum sevdiğim. Bir tek şey diliyorum şimdi hayattan; son nefesimde ellerini elimde istiyorum...