sessiz çığlığıma

bir çift gözmüdür insanın ruhunu anlayan?yoksa bağlandığı sevdamıdır gözlerine yansıyan? senin sevdan mı yeşilinde yasattığın? benim sevdamın yansımasımı gözlerinde ışıl ışıl yanan?insan göremediğini yanında olmadığını özler yanar tutuşur hasretinle ama ben yanımda olsanda özlüyorum.belki tuhaf ama nedenini bilmiyorum.bu özlem ne kaşına ne gözüne nede güzelliğine sevgine dair bir söze,bana özel bir gülüşe...kapılarını araladığım ama sonuna kadar açamadğım yüreğine bu özlem senin benliğine...her sabah günaydın diyen bir msjına bu özlem.birlikte paylaşcağımız o ilk lokmaya,.sol yanımda hissettiğim kolun elimi tutup dolaşcamız yollara bu özlem.sıcacık kollarında edeceğimiz o ilk dansın şarkısına bu özlem seni her sevdiğimi söylediğimde yüzünde olusan tebussüme,pırıldayan gözlerle iki dudağının arasından çıkan seni seviyorum sözüne bu özlem...