Sev Beni Gece!

Sev Beni Gece!
Sevgi hakkında hiçbir şey bilmiyorum diye fısıldarken kulağıma ve titrerken ürkek sesin, ben sana inanmıyor olsam da sev beni.

Ne de olsa karşılıksızdı sevgi! Böyle ödeşiliyordu!
Sev beni ki; herkes gibi cazip gelmesin tutsaklığın ben çünkü hiçbir zaman sahip olamadım sana...
Hep farklı yakıştırmaların, hissiyatların oldu bende, tek bende değilken varlığın, sürekli birşeyler yakıştırıyorken sana, ben sende bile varolamıyorken, hâl buyken sev beni ve becerebiliyorsak eğer ben gideceğim.

Yeni yollarım ve yönlerim olacak. Yerimi unutacağım...
Yol, yerde bitiyor çünkü ve yerini bulan ya da öyle düşünen yolunu unutuyor.

Sev ki; gideyim! Benim için bir değerin olmasın!

Şimdi gidersem eğer biliyorum yerimi bulsam da yoluma devam etmeye hazır olacağım. Çünkü bir kez yola çıkan, yerleşemiyor bir daha!

Sev Beni Gece!
Sevgi hakkında hiçbir şey bilmiyorum diye fısıldarken kulağıma ve titrerken ürkek sesin, ben sana inanmıyor olsam da sev beni.

Belki de yol budur!
Hep bir yersizlik.
Belki de yer budur!
Hep bir yönsüzlük.