Sevda Yanığı Mektuplar

Gidişinin ertesi gününden yazıyorum sana bu mektubu.

Yarı uykulu acılı gözlerle.

Hüzün sevmezsin sen biliyorum. 

Sana söyleyemediğim seninde görüp dokunamadığın o kadar çok şey var ki,boğazımda düğüm düğüm olan.

Yutkunmaya çalıştıkça da kalbime nefes aldırmayan bir ok gibi batan,

Yarım /yamalı /tamamlanmamış susuşlara mecbur bıraktığın yerlerimden damlıyor sakat harfler.

Gece bir hayli uzun geçti.

Ay artık eskisi gibi parlamıyor yüzüme,

Karanlık bir perde çekildi sanki aydınlığıma,

Yıldızlar sönük.

Gökkubbemde asılı duran gülüşün yok artık.

Zamansız bir ayrılığın ağrısını taşıyor pencere önü sessizliğim.

Önce bir gök gürültüsü, her yer toz duman.

Belliki şehir bile gidişine ağlıyordu.

Gidişinin ayak izlerini silermi bu yağmurlar.

Sanmam..

Arkana bile bakmadan çekip gidişinin ayak izlerini yazdım kalbimin elveda yollarına.

Uzun uzun yağmur damlalarının cama vuruşunu izledim. Her bir damlasında sanki sevilmeyişimin hikayesi çarpıyordu suratıma.

Yağmur damlaları cama vurdukça, bende gözyaşlarımı akıtıyordum katre katre içime en derinime. 

Kalbime iğnelenmiş bir suskunluğun ağrısını bıraktın bana.

Canım yanmıyor /Sol yanımda bir ülke yanıyor

Feryat figan cehennem gibi,

Sanki kıyametler kopuyor.

Nereye gideceğini bilemeyen bir mülteciyim şimdi. 

Ahhh dedim.. 

"Keşke birazcık kalbinin sesiyle duymuş /anlamış olsaydın beni.

Sana olan sabrımı /sevgimi birazcıkta olsa varlığımın değerini, gözlerine yazdığım aşk hikayesini orasının benim yuvam olduğunu,

Sen gidince kapı dışında kalacağımı,"

Bilebilseydim dedim,

Sessizce.

Belkide kapıyı küt gibi kapatıp gitmen bu kadar da kolay olmazdı.

Biz çok severken nasıl bu hale geldik.?

Diye binbir soruyla gecenin karanlığında cebelleşirken,

" Belkide biz birbirini anlamayan iki insandık,

Kalbimizin kıpırtısını aşk sandık".

Sözcükleri döküldü ağlak sesimle.

Yağmur eşliğinde bir şarkı besteler gibiydi sesime yansıyan ağıdım.

Yüreğime /Aklıma her düştüğünde bir mektup yazacağım sana.

Sana ulaştırmaya cesaret edemeyeceğim cansız satırlarımı,

Belki bir gün hisseder de, reva gördüğün bu ayrık otlarını kalbimin bahçesinden temizlemeye gelirsin umuduyla,

Bekleyeceğim seni.

Hem yazdıklarım da.

Hemde okuduklarımda..

Sana ulaşamadığım her an Rabbime emanet ettim seni. 

Hoşçakal Şimdilik.. 

Fatma Berber 

https://youtu.be/vfuOptIV27o