Sevgi Kuraklığı

Önce neden yazıyorum ki dedim kendi kendime. Neden onunla ilgili düşüncelerimi aktarıyorum ki yazıya. O ondan şikayet etmeyi bile hak ediyor muki? diye sordum.Hak etmiyordu o dünyadaki ağzımdan çıkan hiçbir kelimeyi hak etmiyordu.
Sevgisizlik çekmenin başında da bu geliyor sanırım.Hayatınızda mecburen yer kaplayan bir bedene hitap etmek zorundasınız ama bu sizin ağzınızdan çıkan kelimeyi hak etmiyor.Ve üstelik iyi birşeyler söylemeyede kalkışıyoruz hele o güzel kelimeleri hiç hak etmiyor.Söylediğimizde veya söylediğimde de ellerim boş,yüreğim paramparça zaten.İşte sevgi hasreti çekiyor olmamın sebebide bu benim.Hani "O" adlı şiirimde söylüyorum ya -bir baba hasreti-...Evet bu işte sevgi kuraklığımın nedeni yanı başımda duran ama asla sadık olamadığım bir baba...Kötü,vicdansız,evladı için asla birşey yapmayacak olan umursamaz bir baba...İKifr bir baba diyorumda hak ediyor mu cümleyi...
Neyse...Düşüncelerimi o kelime üstünde yoğunlaştırmayacağım demiştim başlamadan ben burada sevgiden bahsedeceğim demiştim ama müdahale edemedim...

Sevgi...Ne güzel bir isim değil mi?Kız evlatlarımıza verilen bir isimde üstelik.Acaba ölene kadar sevgiyi taşısın diye mi verilir o isim çocuklara.Ah keşke öyle konsa öyle konuyordur umarımda.Çünkü sevgi bütün mutlukların başkenti.O olmadan birşey olmuyor bence.Bir adamı sevmezseniz mutlu olamazsınız,bir öğretmeni sevmiyor iseniz dersi güzel anlatsa bile nefret edersiniz.Bir market sahibini sevmiyorsanız o markete girmek istemezsiniz,çocuğunuzu sevmiyorsanız o da sizi sevmez...Ben gibi...Yine bana mı geldi konu,susmalıyım değil mi?
Örnekler o kadar çokki sevgiyle ilgili vereceğim...çok...çok...çok...Herşey iki insanın sevmesiyle olur,sonra o iki kişiye içimizde barındırdığımız sevgiden dolayı üçüncü,dördüncü,beşinci...kişiler katılır.Ve o sevgiyle barış olur,kardeşlik olur,aile ile iç içe olursunuz,arkadaşlarınız olur,sınıfınıza mutlu girerseniz,işe giderken hayıflanmazsınız,gazete okurken her kötü habere iyi bir gözle bakmayı öğrenirsiniz...Çalışrısnız,kazanırsınız,sabredersiniz,spor yapmak bile sevgiden geçer.Başkalarının romanlarını okursunuz o sevgiyle,şiirler belirir gözlerinizin önünde.İZlediğiniz TV programları daha çok tat verir.Annenize daha çok sıcak bakrsınız...Herşey ama herşey sevgiden geçer Şiirkolik üyeleri.Sevgi kuraklığı çektirmeyelim evlatlarımıza,kardeşlerimize,annemize,abimize,öğretmensek öğrencilerimize,doktorsak hastalarımıza,patronsak çalışanlarımıza çektirmeyelim sevgi kuraklığı sevgisizlikten ölmesin fidanlar... Sevin arkadaşlarım sevin... Sevmeyi sevin,yeni yeni sevgilere tohumlar ekin öldürmesine izin vermeyin kimsenin... KENDİNİZ İÇİN SEVGİDEN ASLA VAZGEÇMEYİN...