Sevgili... Yüreğimi Yetim Bırakıp Gittin Ya...

Yüreğimi yetim bırakıp gittin ya...

Gittin işte gittin yüreğimi sensiz sevgisiz bırakıp bir gece vakti ansızın yetim bırakıp yüreğimi gittin. Çık(a)madı lanet olası iki kelime dilimden. Ne bu halin? Diye soranlara tek haykırış çıkıyor yüreğimden... Yetmedi gücüm haykırışların dilimden dökülmesine. Diyemedim işte soranlara yüreğimi yetim bıraktı. Demedim işte sana o lanet olası iki kelimeyi. Nerde şimdi o ; ben ağladığımda gözyaşlarımı silen eller. Hadi gözyaşlarım durur elbet bir gün. Ya yürek...? Ya yüreğin kan ağlamasını kim durduracak şimdi..? Hadi bırak beni şimdi...Nasılsın sevgili..?Hatırında mıyım halen. Aklında mı halen o son gece. Şuan son noktayı koyduğumuz o istasyondayım sevgili. Yine bir son nokta koymak için ömrüme... O gece cuma gecesiydi yüreğimi yetim bıraktığın gece. Trenin kalkmasından bu yana iki yıl geçmesine rağmen kalktığı an dün gibi saklımda duruyor sevgili. O tren ile tüm sevinçlerimde kalktı gitti yüreğimden sonsuzluğa . Ölümünün ikinci yılı sevgili. Yeter artık bu kadar sensizlik... Dayanamadı yüreğim sensizliğe ey sevgili özledi(m) seni. Bir son nokta daha koyup geliyorum sevgili yüreğine. Anlamsız artık her şey sen gittin gideli be sevgili... Anlamını yitirdi sensiz her şey. Kuşlar ötmüyor artık eski sevinciyle yüreğimde. Her sabah beraber izlediğimiz o Mavilik dalgalanmıyor artık gözlerimde. O gemiler demir atmış gibi duruyor kalbimde. Ve martılar uçup gidiyor sonsuzluğa ruhumu terk edip. Son dört dakika sevgili. Sensiz hayata son dört dakika. Beni bensiz bıraktığın hayata son dört dakika. Geliyorum dargın bir yürekle yanına ey sevgili...Elveda eski sevince ötmeyen kuşlar... Elveda durgun mavilikler... Elveda kaptanları suskun demir atmış gemiler. Elveda ruhumu terk edip giden martılar. Elveda sensizlik... Elveda HAYAT(sızlık). EyvAllah sevgili...Sana geliyorum...

Gitme/li...
16.08.09 02.54
Sevgiliye Teşekkürler...