Sevmek Ölüme Sebep midir - 1

Sevmek, insanın bazen acı çektiği bazen en mutlu olduğu duygudur. Bazen tüm yaşamını yitirecek kadar bağlanır o kalp. Her an onu düşünür özler, dokunmak ister sevdiğine. Bir gülüşe biter bazen yüreğine dokunurcasına hasret ile. Bazen ise günler geçtikçe uzaklaşır sevgi(li)den. Hayal meyal ne varsa onunla yetinir. Evrenin zıt kutuplarından elele tutuşacakmışcasına acı çeker. Uzlaşma yolu bulamayan yada uzaktan sevipte birgün dahi olsa ona ulaşamayacağını bildiği halde ona körkütük aşıkmışçasına.

Hiç sonu gelmeyecek gibi...

Gün gelir ayrılık gelir kapıya hiç ummadığın anda. Yaşarken diri diri toprağa koyarlar gibi hissedilir o acı yüreklerde. O vakit en yakın ve samimi yoldaştır gözyaşları ve kalemin..
Gözyaşları, içerideki taa yürekteki acıları hisseder ve yalnızlığa alışkın olmadığı gibi sevgisinin öldüğünü sezmişçesine kıvranır iki büklüm yaşlar akar yanaklara.
Kalem, yaşların endamından ilham almış hayattaki hatta o andaki en acı hatıraları bulundurur uç makamında yaşların emri tetiklemesiyle cümlelerini döker tertemiz sayfalarına..

"Bilmiyorum hiç düşündünüz mü siz? Son sözünü söylemek mi, sevdiğine git demek mi zordur?"

Ayrılmak dünya sonu değildir deselerde bazılarımız için öyledir. Bazen derdini anlatamayanlar veyahut derdine derman bulamayanlar en kolay yoldan halletmeye kalkışır işi. İntihar ile..
Buna sebep nedir?

Bir yakışıklının/güzelin hayatınızdan çıkıp başka hayatlara girmesi mi yoksa alışkanlık haline gelen bu durumda bir başkasını görünce unutan o gündelik aşkın sona ermesi mi? Evet insan bu durumda depresyondadır, içindeki ses onu kötülüğe ve zararlı alışkınlara sürükler hatta yaşamından vazgeçirir.
Maalesef bu toplumda çok rastlanan bir durumdur ve genelde biz gençler bu şekilde ölüme davetiye çıkarırız...