Sevmelerde Yaşam

Bir film şeridi gibi geçiyor gözlerimin önünden hayat. Yarım yüzyılı geçkin ömrümde kaç kişi tanıdım? Kimlerin doğumuna sevindim, kimlerin ölümüne şahit oldum da yandı içerim.
Bazen yaşadıklarımızın gerçek olup olmadığını sorguluyorum. Tüm gariplikleriyle, olağandışı durumlarıyla birer gerçek oysa.
İnsan psikolojisi içinde mutlu olduğumuz zamanlar değil de, hep acılar, hep olumsuzluklar kalır aklımızda niyeyse?

Kadın-erkek arası ilişkilerin aşk bazındaki durumları dışında genelde karşılıksızdır sevmeler. Üzüntüler bile karşılıksız ve beklentisizdir.? Ben senin ayağın kırıldığı için çok üzüldüm, sen de bana üzül? demeyiz, değil mi?

Kuşu- çiçeği sevdiğim kadar severim ben insanı. Yüreğimden severim. Sevmelerimde beklediğim, o kuşun korkmadan omuzuma konuvermesidir. Parmağıma tünemesidir örneğin. Menekşemin daha çok çiçek açmasıdır. Begonyalarımın salkım salkım kırmızılara durmasıdır sevmelerimin karşılığı.
Sokaktaki yavru köpeğin beni gördüğünde, kuyruğunu heyecanla sallamasıdır mesela.
Ördüğüm bir kazaktaki motiflerin bana gülümsemesidir sırta giyildiğinde. Emeğimdir sevgim, derim ben.

Bir çocuk doğurayım da beni sevsin! Böyle deyip de doğuran, çocuk yapan birini gördünüz mü hiç? ?Bir çocuğum olsun da seveyimdir? bunun karşılığı değil mi? Benden, canımdan kanımdan bir canlı yaratıp da karşılıksız seveyim. Aynen böyledir dünayaya çocuk getirmek.

Tutkuyla bağlanmak vardır yaşamda adına AŞK denen. Ne güzeldir ve ne kadar da acı çektirir kişilere. En güzel rüyalar onunladır . Bazen karabasan olarak döner aşık olan yüreğe.
Aklını kaybedeceğinden korkarsın ulaşamadığında. Olmaz oysa. Saplantılar bazen tıp dünyasında adı ? karasevda? olarak adlandırıldığında ise zaten herşey çok geçtir. Çok geç.

Kördür, sağırdır ve dilsizdir zaman zaman kişi. Her bir nota ona sevdalısı olarak gelir. Onun sesidir duyduğu ve hep acıtır yüreği.

Gündoğumu/günbatımı onunladır. Her gölgede benzetmeler yapılır.
Unutulmaz sanılır. Unutulur oysa. Çok acı verir, gülümsemeleri mumla aratır yaşamda. Zevk alamazsın yediğin yemekten. Yatağın taştandır artık. Ay, her daim karanlıktır. Tüm renkler siyahtır ve o yoktur.
Aşkın yaşı yoktur. Bedeni, milleti, rengi kokusu yoktur. Mesleği de olmaz.
Ve zaman gelir unutursun...gülümsersin acı bir tebessümle. Anımsarsın, sorarsın kendine: Niye ve kimeydi bu sevda ? diye.
Geçti dersin...geçti gitti .Atlattım bu derdi ben. İzi kalır oysa.
İnsanidir sevmeler.