Şimdi Gelmek Üzereyim
2021-2022 Eğitim öğretim yılı bir kez daha hayırlısıyla kazasız, belasız bitti. Sanki bana bu yıl çabuk bitti gibi geldi. Ne o yoğun günlerden eser kaldı, ne de resmi evrak yetiştirme çabası içinde telaşlı haller kaldı. Ortaokul öğrencilerin okulun üst kapısından geçmeleri dahi son buldu artık. İlkokul öğrencilerinse okul bahçesine geçip sıra olmaları da. Malum, öyle yapmasak izdiham oluyordu. Öğretmenlerin bile kat kat nöbet tutma sıraları artık yazılmıyor çizelgeye. O çizelge kağıdını alıp öğretmenler odasına asmam da son buldu.
Şikayet gibi olmasın ama iki günde biten çayın, şekerin, kahvenin peşine düşüp gitmiyorum markete. Şimdi ise bir sessizlik hakim oldu okula. Koridorlarda çarpışan öğrenciler nerde şimdi ? Son derse girildiği vakit, velilerin erkenden gelip çocuklarını alma durumları nerde şimdi ? Yahu bahçeye girmek yasak diyoruz, hala inat edip okulun içine giriyorlardı. Anlayışsız velilerimiz de vardı, yok değil hani. Ben yorulsam yorulsam bu yıl, velilerin o tantanası yüzünden yorulmuşumdur. Bizim emekli bir Dursun abimiz var, güvenlikçi.
O müdürle akşam 17:00'ye kadar beklerim diye anlaşmış. Müdür Bey'de tamam demiş.Vel hasıl okul 18:00'de dağılıyor. O kalan son bir saati beklemek bana düştü, bana o görevi verdiler.Kabul ettim.İşte o an benim kurtlar vadisi başlamak üzereydi. Neyse sıkıntı yok, ben zaten her insanla anlaşabilme huyum var. Bazen beni veliler, öğrenciler çileden çıkartıyordu. Olacak o kadar dedim, sabrettim.
Öyle veya böyle atlattık bu yılı. Hatıra defterine yazılacak yeni yeni anılar oldu. Birbirlerine yabancı olanlar, şimdi sağlamlaşmış dostluklar kazandı. Neyse ne diyordum. Artık bir sessizlik hakim oldu okula, hem de derin bir sessizlik. Hiç gürültü olmaz derken, bu sabah da atık kağıt toplamaya milli eğitimden gelenler oldu. Karne haftasında o kadar eski kitap , defter, dergi, gazete ne varsa bayağı bir geri dönüşüm için toplamıştık. Bir ses :
Kimse yok mu ?
Deponun anahtarını çıkartıp 'tamam abi şimdi gelmek üzereyim' deyip kalktım oturduğum yerden.
