Siyah Güneş
Derin bir uykudan uyanırcasına susamış dudaklarımla hasret kalan yüreğimde seni arar gözlerim çılgınca. bırakta ellerim ellerine değsin bırakta gözlerim gözlerine baksın. son kez dalmadan ölüm uykusuna üzerime doğan herzaman siyah güneş. ay yok gecede zifiri karanlıktayım hayatta değil sanki bir zindandayım. şimdi çıkıversende kapımı çalsan bir gülümsemen yeterdi oysa beni hayata döndürmeye. bir ara kalkar oldum yatağımdan usulca pencereden baktım yollara bomboş sokaklar vardı karşımda. ama sen yoktun yine yanımda. anladımki banada yer yoktu bu dünyada. tekrar yattım ve bekledim bekledim ama bu sefer seni değilde ölümü bekledim....