Soğuk Bedenlerin Son Haykırışı
Bizler denizin ortasında ufacık bir tekne Hayatsa olabildiğine hoyrat esen bir rüzgâr.Hayat estikçe yolumuzu kaybediyoruz Rotamız yok! Karayı bulmanın imkânı var mı?Bu denizde bilmiyorum Bildiğim tek şey bu denizde kader hırçın dalgalar savuruyor bize.Sanki dünya bizi alabora etmek istiyor Daha ne kadar dayanabiliriz bu dünya denen dev'e
karşı ne kadar dayanır ufacık bedenlerimiz? Dalgalarla savaşmaktan, rüzgâra karşı koymaktan
yorgun düşüyor düşüncelerimiz Şimdi batmaya hazır birer tekne(gibi)yiz Su alıyoruz yavaş
yavaş Bedenimiz yorgun ve kovamız (dostumuz) yok
Gece rengini gösteriyor Kalyonlar, dağlar var önümüzde Geçit vermeyen, kocaman
Buz dağları ya yıkıp geçeceğiz, ya da yitip gideceğiz bu denizde Deniz feneri ise çok
uzaklarda Yol gösteren yok Bizi fark eden yok
Yine esiyor rüzgâr delice, yine savuruyor uzaklara yalnızlıksa acıtmıyor artık
Savaşmamızın faydası yok Hayatın savurduğu bu girdap kabullenişimiz olacak
Sonra susacağız Susuşlarımız ise isyanımız olacak İsyanlarımız sığmayacak içimize
Çığlıklarımız olacak Bu çığlıkları kimseler duymayacak Hayatın savurduğu girdapta
kaybolup gideceğiz.
çok şey kaçırmışım galiba bir kaç günde, bu güzel yazıların hızına yetişemiyorum, kaleminize yüreğinize sağlık efendim... başarılar daim olsun mutluluklar ve dostluklarda....