Sohbet-i Cünûn

(BİR İNSAN VİCDANİYLA SOHBET EDEBİLİR Mİ? BELKİ...AMA SANMAM. DİYEBİLİRSİNİZ: BURADA KİMLE KONUSTUN O ZAMAN? DEDİM YA: BELKİ....)
-Neden yağmuru seyretmeyi bu kadar çok seviyorum hiç düşündün mü?
-Elbette; hayat islaktir çünkü, dusunceler islaktir, zaman sirilsiklamdir...
-Zamanı karıştırmasın olmaz mı sanki?
-O herşeyine karışır ama.Zamana kizmamalisin.O bir anne gibidir. Sever, okşar, korur, öper; bağırır, azarlar, döver ve en sonunda seni hayata hazırlar.Sonsuz bir hayata...
-Kapa o lanet çeneni tamam mi? Annem beni hiçbir zaman uçurumun kenarına atmazdi!
-Eğer o uçurumdan atlayacagini bilseydi, seni korkutmak için en azından bir kere o uçuruma çıkarırdı.
-Ne atlamasi?Ne sacmaliyorsun? Ölümden korktuğumu en iyi sen bilmelisin. İttiler beni anliyor musun! Bu boktan çukura bilerek mi girdiğimi saniyorsun?
-...
-Susma pislik herif! Ne saniyorsun kendini sen? Yalvaririm susma! Birşeyler soyle, kufret, haklısın veya haksizsin de..
-...
-Sana diyorum, hey! Konuş!!!
-...
-Sana ihtiyacim var...
-Kendine haksızlık ediyorsun.
-Nasıl?
-Sen birçok şeyden korktu, hatta çoğu şeyden...Ama ölmekten değil.
-...
-En çok neyden korktuğunu biliyor musun?
-Kapa çeneni!!!
-Sevdiklerini kaybetmekten..Çünkü sen zor sever, çabuk baglanirsin.Ve çok aglarsin..
-Kapa çeneni dedim, ben umursamaz biriyimdir!
-Sen öyle biri degilsin; yalnızca öyle davraniyorsun.
-Hangimiz idealimizdeki kişi olduk ki? Kacimizin hayalleri gerçek oldu?
-...
-Cevap ver!
-Bilmiyorum.Ama sen umursamaz biri degilsin. Kaç kişi bir hata yaptığında, yatakta uyumadan önce saatlerce o hatasını düşünür?Kaç kişi bir kuşu ölü görünce içi parçalanır? Kaç kişinin sevgilisiyle karşıdan karşıya geçerken araba hızla üzerine geldiğinde, kalbi ölümün korkusuyla değil de, sevdiği korkar korkusuyla hızlanır? Taksim olaylarında kaç kişi ülkem huzursuz diye, elimden birşey gelmiyo diye gunlerce uyumamistir? Kaç kişi istiklal marşını her okurken içi titrer, gözleri dolar? Kaç kişi rüyasında sevdiği birine zarar geldiğini gördüğünde uyumaktan korkar?Kaç kişi....
-Sus, konuşma! Kapa çeneni! Seni farklı sanıp icimi dökmüştüm. Bunlardann kendine pay çıkaracaksın değil mi? Sen de bencilsin, hep kendini düşünürsün!
Yalvaririm sus, yoksa kusucam..
-Birtek şartla susarim: Dışarı çık.
-Çıkamam dışarı yağmur yağıyor, islanirim...
-Neden, hasta mi olursun?
-Neden mi, bunu sen bile bilemedin..Çünkü yağmur damlaları düşerek iner yeryüzüne. Dengesizdirler çünkü; romantik de olabilirler, ürkütücü de; ilham da olabilirler bir şiire, ya da korku küçük bir kız cocuguna...Rahmet de olabilirler, evi olmayan kimsesiz bir çocuğu usutebilirler de...
-Neden disardasin? Yağmur da çoğaldı...
-Yanıyorum çünkü anliyor musun, Yanıyorum!!!!
-Doğru, yanarsin. Ama nedeni bu olamaz. Yoksa gözyaşların belli olmasın diye mi ordasin?
-...
-Bak dostum...Hiç kimseden, sana, kendine bile itiraf edemediğin şeyleri söylemesini bekleme...
-Bunu hayatim boyunca, herkesten beklicem...