Son

Aklımda uyumuşsun yine; örteyim üstünü cevaplarımla, sorayım sonra en kalın battaniyede aşkının seni bensiz ısıtışına. “Neden yoksun hâlâ?” Ve hâlâ neden güneş gibi ısıtıyorsun kalbimi? Gitmek çoktan yakışmışken sana. Önce cevap ama önce cevap… Seni bende bu kadar güzel sevdiğim için sendeki sen bana yakışmadı, bu yüzden bizi birbirimizde tamamlayamadım. Aklımda melodik horluyorsun yine; midemdeki asitler kabaca takvimini yırtıyor sensiz acılarımın. Seninle mutlu olsam senli mutsuzluğu bir an olsun şikayete yormazdım. Şimdi döneceğim sağıma ve sarılacağım yastığıma; sarılırsan aklımda bana, ısınacağız birlikte hayata. Bu gece bir kez daha. Sabah uyandığımda günaydın yolları bir frenle sensizlikte son bulsa da…