Son Yanım

Satırları,kitapları,internet sayfalarını karıştırıp durdum günlerce bu aşk denilen oyunun şifresini bulamadım.Yıllardır emek harcayıp sessiz,sedasız nakış gibi işleyen yalnızlığa,geçmişe,geleceğe inanmak istiyorum.

En güzel manzarası olan kalbinden iki satırlık,iki cümlelik hatır sözleri duymak istemek,ben bu aşkın ağır işçisi,geçmişin üzerinden yaşlı,yalnız kalakalmış şiirlerin şairi.

Ne kadar uzarsa satırlar,geceler,anlatılacak,ağlatılacak hikayelerin hüznüyle tam şuradan mertebemin kıyım sahillerinde kadınlara inanır gibi yapıp uzaklaştığım aşk masallarından kopup geldim.

Cızıltılı radyo,karıncalı televizyon,demirin dövüldüğü ses,kalbimin kırıldığı an etmiyor....herşeyi toparlayıp bütün sözlerle küçücük bir kelime yeter mutluluklar..

Kalbime gömdüğüm ne ilk,nede son hikayesin..Biliyorum eksiklerim,çırpınışlarım bu denizde hayliyle kaybetmeye müsait.. arada sırada hatırlattığınız için kalbime ve onun sevda deryasındaki yanlışlarına teşekkürler..

Kendime not;Yaş otuz ve artık sen yalnız çam gibi,kozalaklarını dağıtıp dünya'ya yalnız göçedeksin..

Soğuk evlere ateş dalı,yalnızlara örnek,yangınlara şiir.. 

Sevgiler,mutluluklar,son yanım...