Sonbahar

Mevsimler suskun şimdi sensiz...Ölü bir baharı andırıyor her kasım gönlümde kimsesiz...Defterimin o hiç istemediğim sarı yapraklarını karalıyorum,sebepsiz... Oysa ne çok sevmiştim pembeyi, maviyi...Ve sevgili hiç ölmemeyi...Hiç ölmemeni...
Bir sonbahara daha yenik düştü gönlüm, şimdi sensiz, şimdi sessiz...
Sararmış yapraklar düşse de, gönlümün bahçelerine; baharın müjdesini hep içime çekerim...
Sonunda vuslat olan gecelerin, ölümle başlasa da ilk heceleri ; hükümsüz kalırmış çileleri...
Mevsimler suskun şimdi sensiz...Ölü bir baharı andırıyor her kasım gönlümde, kimsesiz...

not: bu yazı sonu ebediyete uzanan, bir zaruri terk durumunda kaleme alınmıştır...tüm firakzedelere armağandır...
sene 2007-2008...