Sonsuz Değer

Yaşanan gerçekler vardır hani...Ve kendimize geçiremediğimiz sözler...Hayallerimiz vardır asla gerçekleşmez dediğimiz...Ve unutulanlar vardır bir gün geri dönmeyecek...


Değer karşıdakini anlamaktır aslında.Hani onu adam yerine koymaktır.Ağzından çıkacak her cümleyi can kulağıyla dinlemektir.Ben kendisini saydığım , sevdiğim , DEĞER verdiğim birinin sözlerini hafife almam.Almamam lazım.Kaybedilenler geri gelmez değil mi?Kıymetini bilmediğimiz büyüklerimiz büyüklerimiz , sözde saygı gösterdiğimiz anne ve babalarımız bugün varlar.Yarının garantisini kim verebilir ki bize...Kırarız bazen elimizde olmadan onları.Hani vicdan azabı vardır ya, yer bitirir bizi.Tabi vicdanı olan varsa.Ben kırıcı olmak yerine kibarca söylemek isterim yapmak istediklerimi, karşı çıkacaklarını bile bile...Ama elimde değil.Sonuçta insanım kırabiliyorum, kızabiliyorum ve asla düşünemeyeceğim hatalar yapabiliyorum.Sonuç:PİŞMANIM!!! Sonra bu pişmanlık nereye kadar...Hata üstüne hata yapıp duruyoruz.Elbet birgün büyüdüğümün farkına varacağım.Annemi anlayacağım günler de olacak tabi.Aklımda bir tek soru var şu an...Benim de mi çocuklarım acımasız olacak???


Kıramam ben canımı
İstemem incinmesini, ağlamasını
Kızarır yüzüm hatalıysam
Ah keşke, keşke hep çocuk kalsam