Sözüm Dosta Gider

Dost denir bana, post istemez. Sana kıymetim yalnız bir dünyada bitmez. Gözüm ardıma düşmez çünkü hep sende merakım. Yalnız seni arkalamam yanlışına yüz vermesin. Nitekim gül için dikeni de sulanır.
Her sevgi özveridir. Ekmeyen biçemez. Bazen eken de biçemez tahammül gerektirir. Uğraşmak kıymetini artırır. Olur ya nazdan bıkar söze gelir.
Aşkı bilen bilir ki sevdiğince sevilmektir aşk, sevdayı bilen bilir ki sadakatle bağlılıktır sevda, dostluğu bilen bilir ki ihlastır dostluk. Her halinle bilinmektir; bilinip meyil vermek kabul görmektir dostluk.
Bahçesinde sefaya mail olup sofrasında cefaya dolanmaktır. Bir başına olmamaktır. Çünkü ne sefa ne cefa yalnız tat vermez. Risktir ayrıca iki kişilik yaşamaktır. Annem derdi çocuğun mu var derdin var, diye. Dostun çocuğun gibidir ayağına diken batsa acısı seni bulur.
Teklifsizdir sen hallidir. Neye darılıp neye sevineceğini bilir. Hatta darılmayacağını da incir çekireğine. Ten canına küser mi?
Az bulunur ya kıymetten düşmez hiç. Lakin gizler kendini yılların sürmelediği altın kapı kolay açılmaz. Susamlarla açmak istiyorsan eğer, ikramın gözlerinin ışığı olsun.

Sevgimle