Su ve Ateş

Biz Seninle Su'yla Ateş gibiydik, birbirine dokunamıyan ama iyi anlaşan iki Ruh.
Ben sana doğru koşarken sen benden kacmayı tercih ettin.

Gözlerinde gördüğüm o ilk günkü sıcaklık kalmamıs sönük bir ateş oldun gittikce, ben ise yanmaya hazır bir su damlası ama yanmayı beceremiyen.

Kendimden büyük bir Sevdaya karıştım cıkmaz yollarda kendimi kaybettim, senden sonra bile yüreğimi emanet edebileceğim biri yok, kimse istemezken bu yüreğimi cürüyüp yok olmaktan korkuyorum.

Ama Su damlaları ne cürür ne de yok olur onlar birleştikce büyür ve bir bakmışsın Okyanus olmuşlar.
Insanlarda öyle işte, seninle aynı yolu yürüyen insanlarla okyanus olursun ama senden ayrılınca kendini bir su damlası kadar yalnız hissedersin.
Hata belki orda dır etrafımızda bir okyanus varken biz Su damlasını tercih ediyoruz..