Sus ve Git

Bi aralasaydın gönlümün kapısını, uçuverecekti melek kanatlı düşlerim...
Bi konuşsaydın, yetecekti!
Oysa sen, konuşmanın en gerekli olduğu anlarda hep sustun.
Söylediklerin değil, sustukların oldu benim en büyük yaram.
Kalbimde esir bıraktığın düş kırıklarımdı batan, acıtan...
Keşke bu kadar geç kalmasaydın...
Şimdi kalbimin neresine dokunsan, canın yanacak.
İyisi mi, 'Sen' son bir kez daha 'Sus' ve 'Git!'...