Suskun Sevda

''Keşke yalan da olsa tek sey söyleseydin ben inanmaya hazırdım...Ama sustun kaybettin...''

Bazen kelimelerin kifayetsiz olduğu anlarda susar insan bazıları için bu suskunluk bir fırtına bazıları içinde uzaktan görünen bir sis öyleki konuşarak kaybettiklerimizi bazen susarak kazanmayı bekleriz, isteriz,dileriz ama o bazıları suskunluğu bile 'KAYIP 'olarak görür işte biz bundan kaybederiz...

Kimine göre suskunluk bir erdem di , kimine göre ise korkaklıktı , kimine göre imkansızdan kaçmaktı , belkide kaybetmeyi kabul etmekti.
Bazıları konusmaya korkar iki kelime altı heceyi söylemeye çekinir..bende onlardan biriyim , nedense söyleyemedim bir vefasızın gözlerine bakarak onu sevdiğimi. Altı üstü iki kelime altı heceydi bir sen vardın içinde birde sevgi bunu bu kadar zor kılan neydi bilmiyorum kaybetme korkusumu neyi kaybedecektimki senimi...kim bilir kaç yüz kere konustum telefonda seninle ama nedense o iki kelimeyi hep telefonu kapattığımda söyledim...Seni seviyorum..

Susuyorum yine... sen yine beni korkaklıkla suçla , kim bilir belki de korkuyorum.