Susmalık konuşmalar

Belki de haklısındır...


Senin aynada gördüklerine birilerinin hayranlık duyduğunu bilmek, içinin uysal hınzırlığını gıdıklıyordur belki.


Haklısın haklısın!

Sonuçta güzelsin,

Hatta baştan çıkarıcısın!

Saatlerce bakılsan bıkılmazsın.

Gözlerindeki hüzünle, mimiklerindeki tebessümün çelişkisine odaklanınca,

Seni çekici ve seksi yapan o aromanın karşı konulmaz büyüsü sarıyordur Zombi'ye çevirdiğin karşı cinsi.

Acıyla mutluluğun ortasında bir yanı sıcak, diğer yanı soğuk meridyen gibisindir.



Sonra

Sonra seni saatlerce ezberlemiştir birileri,

Ruhuna tıka basa doldurmuştur, gözlerini büyüleyici kılan bakışlarının derinliğiyle birlikte.



Dudaklarını,

Dudaklarının kenarlarındaki kıvrımlarını,

En ince hücresine kadar hissetmiştir.

Seni öpmeyi hayal etmiştir!

Öpmeden önceki son nefesiyle

Öptükten sonraki ilk nefesin ömrünü düşlemiştir...

Ölüm ve yaşam arası bir buluttan tepetaklak düşermiş gibi olmuştur sevinç çığlıklı bir boşluğa!


Belki de

Hiç bu kadar özlem duyulmamıştır daha önce sana

Hiç bu kadar hayran olunmamıştır.

Hiç bu kadar

Sorgulamamıştır kendini birileri, sana dair.

Seni sana bırakmaya çalışırken

Onu ondan almışsındır...



Belki bir gün hayaller gerçek olur kim bilir,

Belki gerçekten o son nefesle ilk nefes arasındaki ömür tutulmasında yedi saniyeliğine yangın tutuşur,


Belki de ''yaşadım!'' dediğin an yalnızca o olur...



Belki de...



Ne var ki,


Değişmek elde olsa

geçse hemen bu amansız kış

bahar gelse meydana



Elde olsa şayet

ölüm denen son,

teyet geçse durmasa





cesaretin yoksa şayet,

giyotine baş koyayım

başımın içindekilerini cayır cayır yakayım

kızmalıksam kız

sana bakarsam kör bakayım

yüreğimin mahzenine paslı kilit takayım




bunlar yürek sözlerimdir ki!

sana demelerime karşı duramadım

içimden taşan lav kül etti suskunluğu,

ağzımı tutamadım.


ben seni öpmesem de ölürüm ama

öpsem güzel ölürüm

günün birinde vakit gelir

ya göğüs gere gere, ya da pişman ölürüm

der ve susar...




( Yar ne dediyse artık, )




Kıysan kıyardın

Koysan koyardın ayaz içi kapı önüne

hislerim seni mutlu eder

Dedim sana

Tek bir konu var ki o da şu,

Dövmedim yerine

Sevdim demelisin

Ve sevmelisin


Yüreğin sıkıştığında sığınıp uyuyacağın bir liman kuytusu gibi

Mevsimi geldiğinde göçüp, dallarına tüneyeceğin ağaç kovuğu gibi

Bunca zamandır yanarım senin için, şimdiye kadar ne dumanımla ne ateşimle üzdüm seni



Ne diyeyim,



Hade git

Toprağına

Ey Yağmur



O da böyle olsun istemezdi

sustu on milyon yıl

Kuşlar göçsüz kaldı

dere susuz

ve bulut yağmursuz kaldı

ne var ki adalet zamanın tozlu raflarında mahsur kaldı

binlerce gölge geldi geçti ışıklı karanlıktan

toprak hep 4 derece kaldı