Sustum
Kalemimin olmayışı değildi yazmama engel.Giderken hayalini bile bırakmamandı yangın yeri gönlüme.Önce kalemim sustu,sustu,sustu.Sustum...
Gittin;yağmur toprağa,gözler uykuya , kalemim yazmaya küstü.Küstü güller güzel kokmalara,yağmurla koklaşmalara.Gündüz olmuyor artık seni görmeyen gözlerime,gece dargın gündüze,ben hasret senle geçen gecelerime.
Akardı gönlümçağlayanlarmisalisenledoludağlaraovalaradenizlere.Coşkundu,hırçındı,kızdımı taşları eritir,istediğinde can verirdi tohumlara.Gittin ne hırçınlığı ne çağlaması kaldı gönlümün.Sustu,sustu,sustum...
Özlem demek hasret demek giden demekti,öğrettin bana bunu.Şimdi de ben gidiyorum buralardan.Peki,peki ya giden bensem özlem,hasret uykusuz geceler kime kalacak?Senin olsun demek isterdim ya...
Konuşmamamın nedeni kelimelerin tükenmesi değildi.sustu sustu sustum...
Susmasını bilmek en büyük asalettir,sadık kalmasını bilmek gibi.
Yarım kalan aşklara,sadık kalan aşıklara saygılarımla...
Noktalama hatalarından dolayı herkesten özür dilerim.
Ağbi bu ne güzel olmuş...kızma da en süperi bu...ne bir kelime eksiltmeye...ne bir kelime arttırmaya ihtiyaç var...Giderken hayalini bile bırakmamandı yangın yeri gönlüme...Susmasını bilmek en büyük asalettir,sadık kalmasını bilmek gibi. Yarım kalan aşklara,sadık kalan aşıklara saygılarımla... nasıl bir anlatım tarzı bu;inan bak gözümü yumsam sesi güzel duygulu bir insan bu eseri okusa ağlarım...senin şiirlerin daha nasip olmadı;yalnız düz yazıyı şiir enginliğinde yazmışsın...kalemine yüreğine sağlık;edebiyat seven gönüllere şelale serinliği yaşattın varol...şunu da belirtiyim kaç kişiyle çok eleştirdim diye tartıştım...samimiyim kötü zannetsem;beğenmesem avazım çıktığı kadar bağırarak söylerim...yalan yağcılık yok...tamamdır ve işte budur...yolun açık olsun...saygılarımla...