terk edilen terk!

Ben nöbetçiyim duygularıma..sen beni terk etsen de ben seni terk etsem de..ben beni terk edemiyorum ki!
bir rüyanın gerçekleşmesinin tek yolu,rüyadan uyanmaktır!ben hep bir düşe düşürüyorum gözlerimin gölgesini!vaz geçişlerimden az mı geçmedim sanıyorsun!eskidikçe eksilirken eksiklerini az mı azarlamadım ben!

üzerimde matemini,yüzümde hüznünü,gözlerimde gözlerini gösterdim bana kalabalıklaşmaya yeltenen her yalnıza!benim kadar olmasa da canını acıttıklarım oldu!ısrarla kurtarmak için beni senden çabalayanlardı senden alamadığım intikamlarım!sevdama sığamayışlarınaydı isyanlarım!bunca yokluğunun arasında tonlarca ağırlığını var ediyorken yokluğunun boş ama ağrılı sancısıydı ağzını yüreğimle kapadığım çığlıklarım..içi senin sesinle dolu suskunluklarım..

aşk hep bitmeden bitirilenmiş ya..sen aşk kal başka türlüsünü yakıştıramam ben sana.!anlasana!!!aman bu kafiyeler niye!bu denli kafisiz bir sevginin içeriğinde!içimdesin işte!!!hoşçakalsız merhabalarımsın!şizofreni bi duygunun içimdeki prof.usun.

ve ben dermanı sende de olsa bu derdin..derdine derbederim!yokluğuna yoksul kalmak istemem!anlamanı da bekleyemem!şimdi git!ben gelemem!