Tokat...
Bu hayattan doğduğumuz günden itibaren tokat yemişizdir.
Misal,ilk tokatı annemizden doğduğumuz an doktorun popomuza bir şaplak patlatmasıyla başlamıştır.
Evde bir şeyler kırdığımızda yahut döktüğümüzde annemizden,kardeşsek abi ya da abladan,abla veya abiysek büyüklerimizden tokat yemişizdir.Vücudumuzun herhangi bir yerinde o tokatların acısı halen vardır.Ergenlik dönemimizde sevgiliden,evlilik döneminde ise maddiyattan sıkıntı çeker sözlerden ya da fakirlikten tokat yemişizdir.Aslında bakıldığında bu dünyaya yaşamak için değilde tokat veya acı çekmek için gelmişiz sanki.Hangi yaşta olursak olalım hep bir şeyler yüzünden tokat atılmıştır...
Maddi ya da manevi,soyut ya da somut hiç farketmez.Kimileri sevgilisinden,kimisi maddiyattan,kimisi ölümden kimisi doğumdan...Yani muhakkak bir yerden asla unutamayacağımız bir tokat yemişizdir.
Ama unutulmaması gereken bir şey daha var;her atılan tokata karşılık bizde başkalarına bir tokat atmışızdır.....
düşüncelerinizi bekliyorum 🙂🙂
anne tokatı farklıdır genede derim..anneden yediğin tokata karşı gene annenin şevkatli kollarına sığınırsın değilmi.. diğer her tokata oranla gülümsemlerimiz daha baskın olduğundan yıkılmıyoruz sanırım.. gülümsemeni mutluluğunuz hiç bitmesin arkadaşım.. tespitlerinden oluşan yazına tebriklerim..
soyut hali de somut hali kadar acıtıcı hatta belki daha öğretici...
güzel bir konu iyi bir anlatım.
tebrikler.
sevgiler.
ewet acıda olsa gerçekler dile gelenler ama karamsar olmasak dahamı mutlu oluruz sanki acıtan tokat kadar aklımızı başımıza getiren tokatlarda var yeterki ders alınsın öyle değilmi :)) tebrikler 👍👍👍