Tümünü Seç

Bugün dün, yarın bugün gibi oluyor gönlümde. Şu an bir türlü kavuşmuyor sahici mutluluk diliyle; çiğnediği sakızın balonu gibi patlıyor. Ben sevilmemeye ant içmiş bir yaşam treniyim; binmiyor, istikameti mutluluğa düşmüyor kimsenin beni gönlünce. Devrik devriliyorum.

Kuşları özledim. Semaya dikilen niyet tepeleri gibiydi hepsi, çıksam da yorulmazdım çocukken. Şimdi kendimde ötemiyorum, yemlerinden artıyor sabaha; gece açlığı çekiyorum diye gururdan ölüyorum.

Çok sıkıldım. Bulut mevsimi gitmiyor bedenen şifacı zamandan; saçlar aşka beyazlıyor. Bu sene de genç kalamadım kimseye.

Terliklerim paslı yolların özür dileyen simgesiyken, kendimi giydim otuz beş numara saygımla. Merhaba dedim; inceden...

Merhaba terliklerimin karşılıklı yollara basmaktan korkan ürkek gidişi; sana sitem boyalı evler emanet ediyorum. O evlerin kapısından içeri girenlerin hepsi gönlünce beni hiç hatırlamamakla sevişir.

Doğum günün kutlu olsun pembesi zincirli gençlik; renkleri ayırt edemem ben bundan sonra. Türkçede hakiki bir unutmak belirir, sanırsın KPSS’de çıkan bir paragraf sorusu; bir tek bana yarayan... Bilirsin, paragraf soruları benim en kıymetli gidişim.

Kazanacak matem döken lambalar; ışıldayacak yine o evler. Ben yokken.

İstenmediğim evlerde durmamayı ayakkabımı daha çıkarmadan öğrendim.

Telaş yaşım; beyazlıyorsun. Hani masumiyetin? Senin de yalancı bir burnun var; Pinokyo’ya takılan...

Eller, elveda. Aklım kalmadı sizde.

Güneş çoktan battı gönül evimde.

Ben kalabalıkların yalnız aşığıyım.

Kadıköy rıhtımında nefessiz bir bekleyişim.

Banktayım; görünmezim; üstüme oturmayın.

Noktası ölüm döşeğindeyken üç noktaları yaşatmak arzusunda olan bir talebeyim.

Cetvel ellerimi kovalar, vurun gitsin.

Zorda kalanın yordamında kabul asfaltıyım.

Temizlenmedim.