Ümit

Hiç düşündünüz mü, insan bazen kendinin en büyük yalancısı,dolandırıcısı,yabancısı ve oyuncağı oluyor.Herşey yaşanıp gider de,derinliklerde bir  iz bırakır kimsenin  göremedigi ve silmeye de gücü yetmediği.Aslında herşeyin farkındayız da  pek oralı olmayız,kendi kendimize çok iltifatlar  yaparız da iftira hiç atmayız nedense,itiraf edemedigimiz  o kadar çok konu vardır ki...

Ümit,acısız ve ağrısız en kötü  ìşkencedir.Bazen kendimizi çocuk gibi  avuturuz işte belki de bundan keyif alırız.Gözünün içine baka baka:"Seni sevmiyorum."da dese bugün sevmiyor ama yarın bir gün sever diye düşünmeyiz mi?

Gittigimiz bir iş görüşmesinden olumsuz bir yanıt da alsak  yine aynı şeyi düşünürüz çünki biz hiçbir zaman olumsuzluğu sevmeyiz.

Peki herşey güllük gülistanlık mı,asla degil.

Ümit,mutlu bir yaşamın anahtarı da olabilir kabus dolu günlerin de.